* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. 1. Asan, zəhmətsiz, yüngül. Mənim sənətim bildiyin qədər də qolay deyildir. A.Şaiq. Boz şinel isə soyuq keçməyən bir qalaydı; Bu geyimlə dağlarda gəzmək ona qolaydı. S.Rüstəm. Sən bu canlara sataşmağı sanırsanmış qolay; Öylə bir fikirdəsənsə, yanılırsan, hay, hay! Ə.Nəzmi. 2. Münasib, uyğun, rahat. Bu yer mənə qolay deyildir. 3. Bikara, yüngül. Əfruz bacı aldığı toyuqların seçməsini damazlıq üçün saxlayır, qolayını isə kəsdirirdi. S.Rəhimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qolay1 “Səmt, asan, yüngül” anlamlarında işlədilir. Qol sözü ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / qolay2 1 прил. 1. нетрудный, лёгкий 2. удобный, подходящий 2 сущ. диал. сторона, направление
Azərbaycanca-rusca lüğət / qolay1 прил. 1. къулай, асант, зегьмет алачир, кьезил; 2. кутугай, регьят; 3. бакара текъвер, виже текъвер, кьезил.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qolayI (Biləsuvar, Kəlbəcər, Naxçıvan, Ordubad, Salyan, Yardımlı, Zaqatala, Zəngilan) pis. – Bu yeri qolay suvarmısan (Naxçıvan); – Qəhrəman qolay adam olub (Biləsuvar); – Donumu illaf qolay tikiflər (Kəlbəcər) II (Əli Bayramlı, Şahbuz, Şəmkir, Zaqatala) yön, səmt. – Qolayım olmadığıyçın yaxın tüşə bilmədim (Əli Bayramlı); – Sağ tərəf mənə qolay döyi (Şahbuz); – Qolayıma tüşdü, o:nuçun yaxşı atdım (Şəmkir) III (Başkeçid, Qax, Qazax, Zəngibasar, Şərur, Zəngilan) asan, rahat; yaxşı. – Bu laf qolay şeydi kin! (Qazax); – Ma:licə bir az qolay eliyir (Şərur); – Qoluma qolaydı (Zəngilan)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.