* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. ədəb. Hər bəndi dörd misradan ibarət lirik şeir forması. Vaqifin qoşmaları. Aşıq Ələsgərin qoşmaları. – Mən səni görmüşəm on beş il əzəl; Dilində bir qoşma, bir dərdli qəzəl. S.Vurğun.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qoşma2 is. qram. Müstəqil mənası olmayıb, nitq hissələrindən sonra gəlib müxtəlif münasibət bildirən köməkçi söz; məs.: görə, ötrü, başqa.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qoşma3 1. “Qoşmaq”dan f.is. 2. sif. Qoşulan, özü hərəkət edə bilməyən. Qoşma inventar. Qoşma vərdənələri traktor yedəkləyir. 3. sif. Bir-birinə qoşulan, bağlanan, birləşdirilən.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qoşma1 Şeirin bu növü qoşuq kimi də işlədilib. Misraların bir-birinə bağlanması (qoşulması) ilə bağlı bu cür adlanıb. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / qoşma1 QOŞMA I is. ədəb. Hər misrası on bir hecadan ibarət olan beş bəndli şeir. Mən səni görmüşəm on beş il əzəl; Dilində bir qoşma, bir dərdli qəzəl (S.Vurğun). QOŞMA II is. qram. Hallana bilən sözlərlə işlənərək onlarda müxtəlif məna əmələ gətirən köməkçi söz (məs.: görə, ötrü, kimi və s.). QOŞMA III sif. Qoşulan, özü hərəkət edə bilməyən. Qoşma vərdənələri traktorlara qoşurlar.
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / qoşma1 1. прицепка; 2. форма стихотворения с парными рифмами; 3. грамм. послеслог; 4. приложение;
Azərbaycanca-rusca lüğət / qoşma2 1 I сущ. от глаг. qoşmaq 1 1. прицеп, прицепка. Qoşma vaqon вагон-прицеп 2. сцепление. Vaqonları bir-birinə qoşma сцепление вагонов 3. включение. Qoşma sxemi схема включения; qoşma momenti момент включения 4. сопряжение (частей, деталей механизма) II прил. 1. прицепной. Qoşma otçalan прицепная косилка, qoşma kultivator прицепной культиватор, qoşma qurğu прицепное устройство, qoşma arabacıq прицепная тележка 2. физ., мат. сопряжённый (взаимосвязанный, находящийся во взаимодействии). Qoşma müstəvilər сопряжённые плоскости, qoşma nöqtələr сопряжённые точки, qoşma sistemi сопряжённая система, qoşma şüalar сопряжённые лучи, qoşma tənlik сопряжённое уравнение 3. спаренный 4. сопроводительный. Qoşma məktub сопроводительное письмо 5. вкладной. Qoşma vərəq вкладной лист 2 сущ. qoşma: 1. поэт. форма стихотворения с парными рифмами (наподобие частушек) 2. муз. одна из форм ашугского творчества 3 сущ. лингв. послелог (употр. после имен существительных и местоимений; выполняет функцию русского предлога)
Azərbaycanca-rusca lüğət / qoşma1 сущ. грам. къушма, послелог (гафарин арада алакъавал патал падеждин метлеб тамамардай, гафунилай кьулухъ къведай, куьмекчи гаф; мес. патал, килигна, вилик, кьулухъ, патав хьтин гафар).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qoşma2 1. f.is. кил. qoşmaq; 2. прил. акалдай, кутадай, гилигдай, вич-вичикди юзан тийир, гилитӀна тухудай (мес. варданаг); 3. прил. сад-садахъ акалдай, кутӀундай, гилитӀдай.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qoşma3 сущ. лит. къушма (гьар са банд кьуд цӀарцӀикай ибарат тир шиирдин форма).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qoşma