* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] 1. Geriyə dönmə, qayıtma, gəldiyi yerə tərəf hərəkət; əvvəlki yerə qayıtma; geri çəkilmə. …Siyasi mübarizədə yeni qüvvələr toplamaq üçün müvəqqəti ricət ən ağıllı bir üsuldur. M.S.Ordubadi. [Qoca:] Assuriya, Midiya, Elam və iskitləri titrədən ordu parslar tərəfindən ricətə sövq edildi. Çəmənzəminli. □ Ricət etmək – geriyə dönmək, qayıtmaq; geri çəkilmək. Fədailər diliranə ricət etdi dübarə; Şahpərəstlər şikəs tapıb, üz qoydular fərarə. A.Səhhət. 2. Dini etiqadlara görə qiyamət günü dirilib təzədən məhşərə qayıtma. Hər kəs ölənlərin ricətini, yəni dirilib bu dünyaya gəlməyini xahiş edir. C.Məmmədquluzadə. 3. məc. Haşiyə çıxma, mətləbdən kənar çıxma. Əsərdə ritorik təsvirlər, ricətlər və uzunçuluq yoxdur. M.İbrahimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / ricət2 RİC’ƏT ə. 1) geriyə dönmə, qayıtma; 2) boşadığı arvadı yenidən alma; 3) ölülərin qiyamət günü dirilib məhşərə qayıtması; 4) üz çevirmə, müraciət etmə; 5) ədəbiyyatda: haşiyə çıxma.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / ricət1 сущ. устар. 1. возврат, возвращение 2. лит. отступление. Lirik ricət лирическое отступление 3. религ. воскресение после смерти
Azərbaycanca-rusca lüğət / ricət1 [ər.] сущ. 1. кьулухъ элкъуьн, кьулухъ хъфин, атай чкадихъ гьерекат хъувун, хтун; эвел авай (хьайи) чкадиз хъфин (хтун); кьулухъ хьун; ricət etmək кил. ricət 1); 2. дин. къияматдин юкъуз кьейибурал ччан хтана цӀийи кьилелай мяшердал хтун; 3. пер. метлебдилай къерехдиз экъечӀун, асул месэла туна, маса затӀарикай рахун ва я кхьин.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / ricət