hicrət sözü azərbaycan dilində

hicrət sözünün leksik mənası və izahı

• 1 is. [ər.] 1. Öz vətənini tərk edib başqa bir yerə getmə, köçmə; mühacirət. □ Hicrət etmək (qılmaq) – öz vətənini tərk edib başqa bir yerə getmək, köçmək. Fətəli xan yanına əzm etdi, ol hicrət qılıb; Neylədi ol mərd, gör, düşmən ikən hörmət qılıb. M.V.Vidadi. 2. Məhəmməd Peyğəmbərin 622-ci il iyulun 16-da Məkkədən Mədinəyə köçməsi (islam tarixi bu vaxtdan başlanır).

  Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / hicrət

hicrət sözünün etimologiyası

• 1 Təxminən 570-ci ildə Məkkənin tanınmış və hörmətli ailələrindən birində oğlan uşağı anadan olur. Uşağın adını Məhəmməd qoyurlar. Məhəmməd təxminən qırx yaşında olanda monoteist, yəni bir allaha inanan dini təbliğ etməyə başlayır. İlk vaxtlar ona qulaq asanları heç nə ilə maraqlandıra bilməmişdi. Amma tədricən onun moizələri insanların düşüncələrinə təsir etməyə başladı. Bu Məkkənin varlı tacirlərinin narahat olmasına səbəb oldu. Buna görə də Məhəmməd tez bir zamanda onlar tərəfdən sıxışdırılmağa başlandı. 622-ci il iyulun 16-da Məhəmməd Məkkədən qaçaraq oradan 200 mil şimalda yerləşən Mədinə şəhərində sığınacaq tapdı. Mədinəyə gələn gündən tale Məhəmmədin üzünə gülməyə başlayır. O, döyüşə gedən dəstələrə başçılıq edərək çoxlu qələbələr qazanır. 629-cu ildə Məhəmməd Məkkəyə qalib kimi qayıdır və 632-ci ildə o, dünyasını dəyişəndə bütün Ərəbistan onun nəzarətində idi. Onun davamçıları öz orduları ilə Ərəbistan hüdudlarından kənara çıxıb əhalisi bütünlüklə Məhəmmədin dininə (islama) etiqad edən nəhəng imperiya qurdular. 639-cu ildə yeni dövrün başlandığı tam aydın idi. Bu dövrün başlanğıc nöqtəsi məhz Məhəmmədin Mədinəyə hicrəti (mühacirət, qaçış) adı verilmiş qaçışı sayılmağa başlandı. İsa anadan olan gün xristian təqviminin başlanğıcı sayıldığı kimi, hicrət də indiyədək müsəlman tarixinin başlanğıcı hesab edilir. (Ayzek Azimov. Sözlərin tarixi)

  Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / hicrət

hicrət sözünün rus dilinə tərcüməsi

• 1 переселение, эмиграция

  Azərbaycanca-rusca lüğət / hicrət

• 2 сущ. устар. 1. эмиграция (вынужденное или добровольное переселение из своего отечества в другую страну) 2. истор. хиджра (переезд пророка Мухаммеда и его приверженцев из Мекки в Медину в сентябре 622 года, положивший начало мусульманскому летосчислению); hicrət etmək эмигрировать (совершить эмиграцию)

  Azərbaycanca-rusca lüğət / hicrət

hicrət sözünün inglis dilinə tərcüməsi

• 1 i. emigration, migration, immigration

  Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / hicrət

hicrət sözünün fransız dilinə tərcüməsi

• 1 is. migration f ; transmigration f ; émigration f

  Azərbaycanca-fransızca lüğət / hicrət

hicrət sözünün ləzgi dilinə tərcüməsi

• 1 [ər.] сущ. гьижрет (1. жуван хайи ватан терг авуна маса чкадиз фин, куьч хьун; hicrət etmək (qılmaq) гьижрет авун, жуван ватан терг авуна маса чкадиз фин, куьч хьун; 2. Мегьамед пайгъамбар 622 лагьай йисан июлдин 16-даз Меккедай Мединадиз куьч хьун (ислам тарих авалзавай вахт).

  Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / hicrət

hicrət sözü azərbaycan dilinin lüğətlərində