icrət sözü azərbaycan dilində

1 is. [ər.] köhn. 1. Görülən iş üçün verilən haqq (pul), muzd (maaş), zəhmət haqqı. [Hacı Rəcəbəli:] Ağa Mərdan, uşaqların icrətini məlum elə! M.F.Axundzadə. Vəliquluya və Zibaya Xudayar bəy o qədər icrət təyin elədi ki, Zeynəb acından ölməsin… C.Məmmədquluzadə. 2. İcrətlə şəklində zərf – görülən iş üçün zəhmət haqqı alaraq; muzdla, maaşla, pulla. İcrətlə işləmək. – Sabahı günü üç nəfər adam icrətlə tutub qəzalara göndərdi ki, Haqq Mövcudun ölüsünü, ya dirisini tapıb gətirsinlər. Ə.Haqverdiyev. Gülzar bəzən qonşuları üçün icrətlə çalışırdı. C.Cabbarlı.

1 1. возмездие; 2. вознаграждение;

2 сущ. устар. плата (вознаграждение за труд). İcrət təyin etmək назначить плату, gündəlik icrət подённая плата

1 [ər.] сущ. куьгьн. 1. мажиб, дуллух, зегьметдин гьакъи (авур кӀвалахдин эвезда гудай); 2. icrətlə нареч. мажиб къачуз, пулунихъ (мес. кӀвалахун).