* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Məhəbbət, eşq. Sevgim mübarizə, sevgilim həyat; Yəhərlənmiş bana qanadlı bir at. M.Müşfiq. Sevgi əzəl gündən sevir baharı; Baharda insanlar arzuya çatır. N.Xəzri. 2. klas. Sevgili. Bir belə cavanın əqli kəm olsa; Baxırsan ki, sevgisinə naz eylər. M.P.Vaqif. Adətdir ki, olur xubruların; Sevgisinin yadigarı yanında. Q.Zakir.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / sevgi3 \ – ümumi olaraq xoşagələn bir şeyə münasibət, ehtirasa qədər vara bilən bur ruh vəziyyəti. Fərqli növləri vardır: qarşı cinsə duyulan sevgi, uşağa-ailəyə qarşı duyulan sevgi, hansısa liderə, cəmiyyətə qarşı hiss edilən sevgi və s.
Fəlsəfə terminlərinin izahlı lüğəti / sevgi1 SEVGİ – ƏDAVƏT Sevgi küçəsi ilə gəzdiyin yerdir (S.Vəliyev); Tökün dənizlərə, tökün çaylara; Axı insan hara, ədavət hara?! (C.Novruz). SEVGİ – QƏZƏB Sevgi evi isə bax, buradadır (S.Vəliyev); Ay oğul, nə deyirsən, nə üçün belə qəzəbə gəlmisən (S.S.Axundov).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / sevgi2 I сущ. любовь: 1. чувство горячей сердечной склонности, влечение к лицу другого пола. Sevgi duyğusu чувство любви, ilk sevgi первая любовь; Leyli-Məcnun sevgisi любовь Лейли и Меджнуна (неземная любовь) 2. внутреннее стремление, тяготение к чему-л. Vətən sevgisi любовь к Родине, böyük sevgi hissi ilə с чувством большой любви II прил. любовный. Sevgi məktubu любовное письмо
Azərbaycanca-rusca lüğət / sevgi1 I. i. love; affection II. s. amorous; loving; ~ məktubu love-letter; ~ lirikası love lyrics; ~ poeziyası amorous poetry
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / sevgi1 is. amour m, affection f, attachement m, inclination f, tendresse f, passion f
Azərbaycanca-fransızca lüğət / sevgi1 сущ. 1. муьгьуьббат, ашкъи; кӀан хьунухь, кӀанивал; 2. клас. кӀаниди, яр.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / sevgi