* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Balta ağzından çıxan kiçik ağac, taxta parçaları. Taxta zavodunda gecəgündüz kəsilən, yonulan taxtaların talaşası … böyük bir sahəni tuturdu. Mir Cəlal. Kiçik Fərman saatlarla atasının yanında durub ona tamaşa edər, onun mişarlayıb atdığı taxta parçaları və talaşalarla oynardı. Ə.Sadıq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / talaşa2 сущ. 1. щепка, щепа (тонкая пластинка дерева, отколотая или отколовшаяся вдоль волокон). Quru talaşa сухая щепка 2. лучина (тонкая щепка сухого дерева)
Azərbaycanca-rusca lüğət / talaşa1 сущ. талашар, къуьтгъвелар, туькьвелар, хъвалахъар (нажахдин сивикай хкатай кӀарасдин, кьулунин куьлуь кӀусар, чӀидгъемар).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / talaşaI (Ağdam, Ağdaş, Bakı, Cəlilabad, Göyçay, Kürdəmir, Mingəçevir, Oğuz, Salyan, Şamaxı, Şəki, Şuşa, Zərdab) bax talaş. – Bu tökülən talaşadan birəz apar evə (Ağdam); – Odun olmadığına peçdə talaşa yandırırıx (Ağdaş); – Bir az talaşa gəti ocağa at (Oğuz); – Bir-iki talaşa qopar, ocax qalıyacağam (Kürdəmir); – O talaşadan at sımavara, qaynasın (Salyan); – A bala, biraz talaşa yığ gəti, ocağı qızışdır (Şəki) II (Cəbrayıl, Goranboy, Zəngilan) divar hörərkən daşların arasına tökülən xırda daş qırıntıları. – İndi də talaşaə:ti tökəx’ daşların arasına (Goranboy)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.