* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. Toz basmış, toza bulaşmış, tozlanmış, üstünə toz çökmüş. Tozlu palto. – [Fərhad:] Bu gələn kişilərin tozlu, çirkli ayaqları çox adamın ürəyindən təmizdir. Ə.Haqverdiyev. Qoşqar da parusin kostyum geymiş, şalvarının balağını tozlu brezent çəkmənin boğazına salmışdı. İ.Hüseynov. // Toz, toz-tozanaqlı. Tozlu hava. – Bu soyuq tozlu gecədə biçarə Məşədi Əsgər adlı bir kişi əli qoynunda o küçədən bu küçəyə, bu küçədən o küçəyə sərgərdan [gəzib] balaları üçün ruzi axtarırdı. S.M.Qənizadə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tozlu2 Dəstəyinə qayın ağacının qabığı sarılmış olan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / tozlu1 TOZLU – AYDIN Küləkli və tozlu bir payız axşamında Qumru ağlayır (Mir Cəlal); Aydın bir yaz səhərində durub yola baxırdı. TOZLU – TƏMİZ Bu gələn kişilərin tozlu, çirkli ayaqları çox adamın ürəyindən təmizdir (Ə.Haqverdiyev).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / tozlu2 I прил. 1. пыльный: 1) покрытый пылью. Tozlu yollar пыльные дороги, tozlu küçələr пыльные улицы, tozlu palto пыльное пальто, tozlu çəkmələr пыльные сапоги, tozlu şüşə пыльное стекло 2) отличающийся обилием пыли. Tozlu şəhər пыльный город, tozlu yay пыльное лето, tozlu külək пыльный ветер, tozlu gün пыльный день 2. запылённый (насыщенный пылью). Tozlu hava запылённый воздух II предик. тозлудур пыльно. Bura tozludur здесь пыльно
Azərbaycanca-rusca lüğət / tozlu1 s. dusty; ~ yol a dusty road; ~ xalça a dusty carpet; ~ şəhər a dusty town; Yayda şəhər tozlu olur In summer the town becomes dusty
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / tozlu1 прил. 1. руг алай, руквади кьур, руквадай кьацӀай (мес. бармак); 2. руг авай (мес. гьава, рехъ).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / tozlu