* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2002 | ••••••••••••• | 47.97 |
2003 | ••••••••••••••• | 53.93 |
2004 | ••••••••••••• | 47.84 |
2005 | ••••••••• | 31.71 |
2006 | ••••••••••• | 40.99 |
2007 | ••••••••••••• | 47.57 |
2008 | ••••••••••••••• | 55.30 |
2009 | ••••••••••••• | 48.96 |
2010 | •••••••••••• | 45.21 |
2011 | ••••••••••••• | 49.50 |
2012 | •••••••••••••• | 50.68 |
2013 | •••••••• | 29.17 |
2014 | •••••••••••••• | 53.03 |
2015 | ••••••••••••••••• | 64.65 |
2016 | ••••••••••••••• | 53.80 |
2017 | •••••••••••••••••••• | 76.58 |
2018 | ••••••••••••••••• | 63.68 |
2019 | •••••••••••••••••••• | 76.36 |
2020 | ••••••••••••••• | 56.09 |
1 is. [ər.] 1. Mürəkkəb bir şeyi əmələ gətirən hissələrin, şeylərin, ünsürlərin məcmusu. Dilin lüğət tərkibi. // Hər hansı kimyəvi birləşməyə, xəlitəyə, məhlula daxil olan maddələrin toplusu. Kimyəvi birləşmənin tərkibi. Qazın tərkibi. Dəniz suyunun tərkibi. 2. Müxtəlif element və ya maddələrdən ibarət birləşmə, xəlitə, məhlul. Dərman tərkibləri. Dəriyə xüsusi tərkib hopdurmaq. 3. Bir kollektivin, təşkilatın heyətini təşkil edən adamlar toplusu. Komissiyanın tərkibi. Rəyasət heyətinin tərkibi. 4. dilç. Bir neçə sözdən əmələ gələn birləşmə, ifadə, ibarə; söz birləşməsi. Feli sifət tərkibi. Söz və tərkib. – Füyuzatçılar ərəb və fars sözlərini, tərkiblərini yerli-yersiz işlədir, dili zibilləyirdilər. M.İbrahimov. 5. mus. Şüştər və hümayun dəsgahlarında muğam hissəsinin adı. Tərkibin birinci ifadəsi ümumiyyətlə mayənin üst aparıcı tonu ilə başlanır. Ü.Hacıbəyov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tərkib2 I сущ. состав: 1. совокупность частей, предметов, образующих какое-л. сложное целое. Dilin lüğət tərkibi словарный состав языка, cümlənin tərkibi состав предложения; cinayət tərkibi юрид. состав преступления 2. совокупность веществ, входящих в какое-л. химическое соединение, смесь, раствор. Üzvi maddələrin tərkibi состав органических веществ, qanın tərkibi состав крови, südün tərkibi состав молока, tərkibin sabitliyi qanunu закон постоянства состава 3. соединение, смесь, раствор, состоящие из разных элементов или веществ. Dərman tərkibləri лекарственные составы, dərini xüsusi tərkiblə işləmək обработать кожу специальным составом 4. совокупность людей, из которых состоит какой-л. коллектив, организация. Ailə tərkibi состав семьи, yığma komandanın tərkibi состав сборной команды, nümayəndə heyətinin tərkibi состав делегации 5. лингв. оборот (словесное выражение, группа слов, представляющих собой некоторое единство). Feli sifət tərkibi причастный оборот II прил. 1. составной. Tərkib hissəsi nəyin составная часть чего; компонент 2. конституционный (относящийся к строению, внутреннему составу чего-л.). гидрав. Tərkib suyu конституционная вода
Azərbaycanca-rusca lüğət / tərkib1 i. 1. composition; structure; kimyəvi ~ chemical composition; ictimai ~ social structure; 2. (nümayəndə heyyətinin) composition, membership; 3. content; havanın oksigen ~i content of oxygen in the air
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / tərkib1 is. composition f, structure f, constitution f ; contenu m ; kimyəvi ~ composition f chimique ; ictimai ~ structure f sociale ; havada oksigenin ~i contenu de l’oxigène dans l’air
Azərbaycanca-fransızca lüğət / tərkib1 [ər.] сущ. теркиб (1. состав; // са затӀ арадал атанвай паярин, затӀарин, элементрин кӀватӀал; квай затӀар, элементар; havanın tərkibi гьавадин состав, гьавадик квай элементар; // жуьреба-жуьре элементрикай, затӀарикай ибарат акахьай затӀ; dərmanın tərkibi дармандин состав; // са коллективда, тешкилатда авай ксарин кӀватӀал; квай ксар; komissiyanın tərkibi комиссиядин состав, комиссиядик квай ксар; // содержание; кьадар; 2. лингв. са шумуд гафуникай арадал атана сад хьанвай ибара; гафарин кӀватӀал; 3. муз. шуьштер ва гьумаюн хьтин ири мугъаматдин эсерра мугъаматдин паюнин тӀвар).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / tərkibə. 1) bir neçə şeyi quraşdırıb birləşdirməkdə mürəkkəb bir şey əmələ gətirmə; 2) bir neçə hissədən əmələ gəlmiş mürəkkəb cisim; 3) bir neçə sözdən ibarət birləşmə.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti