* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. və zərf [fars.] klas. 1. Yaxşı, gözəl, xoş. Gümüş kəmər xub yaraşır belinə; Yaxası qızıldan düymələnibdi. Aşıq Ələsgər. // Yaxşıca, bərk, əməlli-başlı. Xub yeyibiçdilər. Xub əzişdirdilər. 2. is. məc. Gözəl, dilbər. [Qərib:] Bir əl vurun, xublar girsin oyuna; Mən qurbanam qamətinə, boyuna. “Aşıq Qərib”. Vaqif səni sevdi xublar içində; Bir taza qonçasan gülzar içində. M.P.Vaqif. 3. “Yaxşı”, “razıyam” mənasında (razılıq bildirir). [Miraxur:] Xub, Şah Abbas o vəqtdə padşah idi. Hökmü bizə rəvan idi. M.F.Axundzadə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / xub2 f. 1) yaxşı; 2) əcaib, qəribə; 3) gözəl, göyçək.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / xub1 устар. I прил. 1. хороший 2. красивый. Xub liqa красивое лицо II нареч. хорошо. Xub yaraşır хорошо подходит (идет), xub yazmaq писать хорошо, xub qurtarmaq кончить хорошо, xörək xub bişib обед хорошо сварился III сущ. красавица IV част. хорошо, ладно V предик. xubdur хорошо, ладно
Azərbaycanca-rusca lüğət / xub1 [fars.] клас. 1. прил. хупӀ; иер, хъсан, гуьзел, хуш; 2. нареч. хъсандаказ, хъсандиз, вижеваз; 3. сущ. пер. гуьзел, дилбер; 4. “лап хъсан”, “зун рази я” (разивал къалурун манада).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / xub