* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 zərf 1) yanan vəziyyətdə, yanar halda ikən, yanaraq; 2) qovrula-qovrula, əzab və iztirab çəkə-çəkə, acıq çəkə-çəkə. [Rza bəy:] …İndi gedib [Şamdan bəyin] puçunu elə yerdən buracağam ki, axıradək yanayana qalsın. N.Nərimanov; 3) ürək acısı çəkəçəkə, həsrətlə, dərdli-dərdli, yanıqlı-yanıqlı. Qarlı dağlar gəldi, düşdü araya; Qalmışam qürbətdə a yana-yana. Aşıq Ələsgər. Qoca nə yalvardı, nə də yaxardı; Yalnız yana-yana ardınca baxdı. R.Rza. Körpə isə yana-yana ağlayır, ananın ciyərini dağlayırdı. Ə.Vəliyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / yana-yana1 нареч. 1. с горечью, со скорбью, горько. Yana-yana baxmaq: 1) смотреть с горечью 2) смотреть с завистью; yana-yana anmaq помнить со скорбью, yana-yana danışmaq: 1) говорить со скорбью 2) говорить с чувством; yana-yana ağlamaq горько плакать 2. с чувством, сострадая. Yana-yana çalmaq играть с чувством, yana-yana oxumaq петь с чувством, ürəyi yana-yana сострадая, глубоко переживая; yana-yana qalmaq: 1. испытывать горечь, скорбь (от обиды, неудачи, несчастья); 2. глубоко сожалеть, кусать (себе) локти
Azərbaycanca-rusca lüğət / yana-yana1 нареч. ккуз-ккуз а) кузвай гьалда, цӀай квай гьалда, цӀай кваз; б) рикӀин тӀал (азаб, дерт, хъел) чӀугваз-чӀугваз; гьасретдалди, дертлу-дертлу.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / yana-yana