zavallı sözü azərbaycan dilində

1 sif. 1. Dolu, istilik və s. nəticəsində zədələnmiş (ağac, bitki, meyvə və s. haqqında). Zavallı alça. Zavallı yarpaqlar. 2. Acınacaq halda olan, yazıq, biçarə, başıbəlalı, bədbəxt. Zavallı adam. Zavallı uşaq. – [Maral:] Məktəbi bitirmək üzrə ikən zavallı babam tərki-həyat etdi. H.Cavid. Mən ürəyimdə heyifsiləndim ki, zavallı qızı məktəbdən məhrum edəcəklər. T.Ş.Simurq. O, insanın arıq, zəif üzünə, ağarmış saçlarına baxır və bu zavallı arvadın nə qədər böyük əzablarla yaşayıb bu yaşa dolduğunu düşünürdü. S.Rəhman. // İs. mənasında. Zavallı bu kənddə özü [Telli] kimi qərib və adamsız idi. S.Hüseyn. Zavallının iztirabı artmışdı və üz-gözü qıpqırmızı olmuşdu. B.Talıblı. [Durna:] İncə, sənin bu sözlərin Aydəmirçin çox ağır. Zavallını məhv edər. C.Cabbarlı. Bilmirlər zavallının qədrini, qiymətini; Duymurlar qəlbindəki böyük məhəbbətini. S.Rüstəm.

1 yazıq — biçarə — başıbəlalı — bədbəxt

2 zavallı bax yazıq 1

1 ZAVALLI – XOŞBƏXT Mən səndən nə istəyə bilərəm zavallı qadın (C.Məmmədov); Sən nə qədər xoşbəxtsən, Reyhan... (M.Hüseyn).

1 бедняга, горемыка

2 I прил. 1. с повреждением, получивший повреждение (о деревьях, растениях) 2. несчастный, несчастливый (находящийся в горе, в беде); бедный, жалкий II сущ. несчастный (-ая); бедняга, бедняжка

1 I. i. poor thing II. s. poor; unhappy, miserable; ~ oğlan a poor fellow / boy / thing; ~ qız a poor girl / thing

2 bax dabanına daş dəymiş

1 1) is. malheureux m, malheureuse f ; pauvre m, f ; 2) sif. pauvre ; malheureu//x, -se ; miséreu//x, -se ; ~ oğlan pauvre gamin m ; ~ qız pauvre fille f

1 прил. 1. завал галукьай, хару гатуникди, къаю ягъуникди, чимивиликди ва мс. хасаратвал галукьай (ттар, емишар ва мс.); 2. заваллу, пис гьалда авай, язух, чарасуз, кьил баладик квай, бедбахт.

1 zavallı