* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] Əsil mənası zərdüşti (kafir, dinsiz) olub, canlı dildə söyüş məqamında işlənir. [Əhməd:] …Bu zındıq oğlu zındıqdır ki, ondan bir tük də çəkmək olmayır. N.Vəzirov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / zındıq1 Ərəbcədir (əsli: zindiq), “dinsiz”, “Allahsız” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / zındıq2 простореч. I сущ. безбожник, еретик 2. бран. поганец. Zındıq oğlu zındıq! ах ты, поганец! II прил. 1. безбожный 2. бран. поганый, мерзкий
Azərbaycanca-rusca lüğət / zındıq1 [ər.] cущ. зиндикь (асул мана зардушти (кафир, динсуз) яз, рахунра экъуьгъун манада).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / zındıq