* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] Yaşıl otla örtülmüş sahə; yaşıllıq. Yaşıl çəmən. – Yumşaq göy çəmənin üstə düşüb şeh gecədən; İsti yoxdur, hələ var bir balaca meh gecədən. A.Səhhət. Laləli, nərgizli çəmənlərə də; Baxırıq maşının pəncərəsindən. B.Vahabzadə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / çəmən1 ÇƏMƏN I is. Gül-çiçək olan yer. Şərbətlərdən içə-içə; Gedirdilər o taydakı çəmənə (M.Əliyev). ÇƏMƏN II is. bot. Ətirli yabanı bitki. Çəmən çiçəyinin ətri bizi məst eləmişdi.
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / çəmən2 I сущ. луг. Yaşıl (göy) çəmən зелёный луг. Mal-qara çəməndə otlayırdı скот пасся на лугу II прил. луговой: 1. относящийся к лугу. Çəmən sahəsi луговой участок 2. произрастающий на лугу. Çəmən otları луговые травы 3. находящийся, расположенный на лугу. Çəmən bulağı луговой родник 4. связанный с изучением или использованием лугов. Çəmən təsərrüfatı луговое хозяйство 5. предназначенный для работ на лугу. Çəmən vərdənəsi луговой каток 6. составная часть некоторых ботанических, зоологических и др. названий. зоол. Çəmən çəkçəkəsi луговой чекан, çəmən kəpənəyi луговой мотылёк, çəmən belibağlısı луговой лунь, бот. çəmən qurşağı луговой пояс
Azərbaycanca-rusca lüğət / çəmən1 [fars.] сущ. чӀур, къацу векь авай чка; къацувал; yaşıl çəmən къацу чӀур.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / çəmən(Borçalı, Gəncə, Gədəbəy, Qax, Tovuz) yabanı bitki adı. – Biz çəməni xörə: tökürüx’ (Borçalı); – Çəmənin yaxşı iyisi var (Tovuz); – Dağdan çəmən yığ gəti (Gəncə)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.