şuluqçu sözü azərbaycan dilində

1 sif. və is. 1. Şuluq eləyən, nadinc, dəcəl. Şuluqçu uşaq. – [Sabir:] Bizdə bir Məmmədağa var, çox yaman şuluqçudur. S.Rəhimov. 2. Dələduz, qalmaqalçı, araya şuluqluqsalan. Şuluqçu adam.

1 davaçı — qovğaçı — qalmağalçı

2 dəcəl — nadinc — şeytan — dələduz

3 1. ŞULUQÇU O zaman Səfa Şuluqçu oğlan idi, çox danışırdı, bir dəqiqə yerində rahat otura bilməzdi (M.İbrahimov); İXTİLALÇI [Əbu Übeyd:] Ölkənin bütün ixtilalçı ünsürləri əldən qaçırıldı (C.Cabbarlı); ŞULUQ Bənövşə Vahidə: Bəri bax, şuluq adama oxşayırsan (M.İbrahimov); ŞURİŞÇİ Güləbətin: Onlar isə Sevindik kimiləri şurişçi, allahsız adlandırırlar (C.Cabbarlı); İĞTİŞAŞÇI. 2. Şuluqçu bax nadinc

1 1. шалун, озорник, проказник, бедокур; 2. буян;

2 I сущ. 1. шалун, шалунья; озорник, озорница; проказник, проказница 2. баламут, баламутка (человек, вызывающий беспокойство, волнение среди кого-л.) 3. скандалист, скандалистка, дебошир (тот, кто устраивает дебоши, скандалы) 4. безобразник, безобразница II прил. озорной, шаловливый, проказливый

1 s. 1. playful, frolicsome; (uşaq haqqında) naughty; 2. rowdy, ruffian

1 sif. polisson m, - ne f, espiègle m, f

1 прил., сущ. шулугъчи (1. шулугъдай, надинж, жадал (мес. аял); 2. женжел, къал квай, арада къал (шулугъ) ттвадай, хулиган).