əlaltı sözü azərbaycan dilində

1 1. sif. və is. Əl altında işləyən, köməkçi işləri görən, köməkçi. Əlaltı fəhlə. Usta əlaltısı. Bənna əlaltısı. – [Səkinə:] …Aylarla … buruqda rəhmətlik atasının əlaltısı olub. M.İbrahimov. 2. zərf Xəlvəti, gizlicə, heç kəsin xəbəri olmadan, əl altından. Əlaltı xəbər göndərmək. – [Xəlil paşa] özü də əlaltı tədarük görüb qoşun-zad hazırladı. “Koroğlu”. Tarverdinin bu hərəkəti, əlaltı öküzləri satıb yeməyi təlimatçı Məcidi pərt eləmişdi. S.Rəhimov. 3. is. məc. Başqasının göstərişi və ya rəhbərliyi ilə işləyən, iş görən adam; köməkçi. Getdikcə dostlar üz döndərir, tərəfdar azalır, əlaltıları da [Hümməti] eşitmək istəmirdilər. B.Bayramov. 4. is. Kart və başqa oyunlarda: hazırda oynayan adamdan sonrakı birinci adam.

1 köməkçi

2 1. ƏLALTI (əl altında işləyən, köməkçi işləri görən) [Nərgiz:] Sənin əlaltın öz işini yaxşı bilir (M.İbrahimov); QUYRUQ (məc.) Zalxa: Sən Salmanov da onunla əlbirsən, sən Kərəmov da onların quyruğusan (S.Rəhman). 2. əlaltı bax xəlvətcə

1 ƏLALTI – AŞKAR Tarverdinin bu hərəkəti, əlaltı öküzləri satıb yeməyi təlimatçı Məcidi pərt etmişdi (S.Rəhimov); İlahi, yuxu görürəm, ya bu aşkardır? – deyə özünü toxtatdı (Mir Cəlal).

1 1. подручный, подчиненный; 2. первая рука в карточной игре;

2 I сущ. 1. подручный (тот, кто выполняет подсобную работу). Əlaltı işləmək работать подручным, usta əlaltısı подручный; подмастерье 2. перен. приспешник (помощник, сообщник, готовый на любые, обычно неблаговидные, действия), приспешница 3. первая рука в карточной игре II нареч. втихомолку, скрытно, исподтишка. Əlaltı tədarük görmək скрытно готовиться ◊ əlaltı olmaq быть на посылках (на побегушках)

1 I. i. 1. (köməkçi) helper, helpmate; handy man*; 2. (usta köməkçisi, şagird) apprentice II. s. at hand; ~ şeylər things at hand; ~ materiallar materials at hand; improvised materials III. z. in an underhand way, secretly, in secret; Mən ona əlaltı məktub göndərdim I sent him a letter in an underhand way / secretly / in secret

1 is. aide m, assistant m, adjoint m, auxiliaire m, second m ; apprenti m

1 1. прил. сущ. гъилик кӀвалахзавай(ди); куьмекчи; 2. нареч. гъилин кӀаникай, чинеба, хелветдаказ; 3. сущ. пер. гъилибан (масадан буйругъдалди ва я регьбервиликди кӀвалахзавай, кар аквазвай кас); куьмекчи; 4. сущ. исятда къугъвазвай касдилай кьулухъ къугъун лазим тир сад лагьай кас (чарарал ва мс. къугъвадамаз).