* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] Bir əsildən törəyib birlikdə yaşayan və köçəri (bədəvi) həyat sürən ailələr toplusu; qəbilə, oymaq. Əşirət dövrü. Ərəb əşirətləri. Əşirət şeyxi (ağası, bəyi). Əşirət halında yaşayan tayfalar. – Bütün Azərbaycan xanları və əşirətlər öz atlısı ilə Marağaya və Savucbulaq ətrafına gəlmişdi. M.S.Ordubadi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / əşirət1 [ər.] сущ. эшират (са эсилдилай туьремиш хьана санал яшамиш жезвай, са сихилдикай тир куьчери хзанрин кӀватӀал; къебила, тайифа); // эширатдин.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / əşirətƏŞİRƏ(T) ə. qəbilə; oymaq; köçəri tayfa.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti