* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] Alov, parıltı, işıltı, şəfəq. [Xortdan:] Səhranın günbatan tərəfindən, gördüm, bir şölə asimanə bülənd olub. Ə.Haqverdiyev. Qaraca qızın sevgili şəlaləsi Günəşin qırmızı şöləsindən parlayırdı. S.S.Axundov. Aslanın gözlərində ani bir şölə parıldayıb söndü. M.Hüseyn. □ Şölə çəkmək – alovla yanmaq, zəbanə çəkmək, alovlanmaq; işıq saçmaq. Gəldi həm növ-növ şərbətlər; Şəmlər asimanə şölə çəkər. S.Ə.Şirvani. [Qızıl qayada] yer altından çıxan qaz, kim bilir, nə zaman bir yolçunun, bir ovçunun ya bir çobanın çaxmaq daşından od alıb gecəgündüz şölə çəkib yanır. R.Rza. // Məc. mənada. Alışıb şölə çəkib suz ilə yandım, gördüm; Hicrini atəşi-niyran dedilər, gərçək imiş. S.Ə.Şirvani. Şölə vermək (saçmaq) – qızarmaq, allanmaq; parıldamaq, işıldamaq, şölələnmək, işıq saçmaq. Başına dönüm, ay saqi; Doldur piyalədən yaxşı; Yanaqların şölə verir; Qırmızı lalədən yaxşı. Aşıq Rəcəb. Yer üzündə şölə saçır neçə min çıraq; Şəfəqlərin ağ sütunu ərşə toxunur. S.Vurğun.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şölə3 ŞÖ’LƏ ə. alov parıltısı, işıq. Şö’lei-azər od parıltısı.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / şölə2 сущ. 1. свет (лучистая энергия, воспринимаемая глазом, делающая окружающий мир видимым). Ayın şöləsi свет луны (лунный свет), şamın şöləsi свет свечи, çırağın (lampanın) şöləsi свет лампы (светильника), nəyin zəif şöləsi слабый свет чего 2. луч: 1) узкая полоса света, исходящая от какого-л. светящегося предмета. İşığın şöləsi луч света, günəşin şölələri лучи солнца (солнечные лучи) 2) перен. быстрое, неожиданное проявление, проблеск чего-л., свет. Ümid şöləsi луч надежды, məhəbbət şöləsi луч (свет) любви, həqiqət şöləsi луч (свет) истины 3. пламя (огонь, поднимающийся над горящим предметом). Tonqalın şöləsi пламя костра 4. блеск; озарение, сияние (яркий свет, излучаемый чем-л.). Ulduzların şöləsi сияние звёзд; şölə saçmaq (vermək): 1. сиять, светить (излучать свет). Günəş şölə saçır солнце светит 2. перен. пылать (становиться красным, горячим от прилива крови); гореть. Yanaqları şölə verir kimin пылают (горят) щеки у кого, чьи; şölə çəkmək: 1. пламенеть, пылать; гореть, ярко освещать, издавать сильный жар. Şölə çəkib yanmaq пылать, пламенеть любовью к кому-л., гореть в огне любви; 2. светиться (излучать ровный свет – об источнике света) ◊ gözlərimin şöləsi (işığı) свет очей моих
Azərbaycanca-rusca lüğət / şölə1 i. lustre, brilliance, brilliancy, radiance; şöhrətin ~si lustre of fame; ~ saçmaq bax şölələnmək
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / şölə1 is. 1) lumière f, lueur f ; 2) éclat m, brillant m ; sevinc ~ si rayon m de joie ; ~ saçmaq rayonner vi, briller vi
Azərbaycanca-fransızca lüğət / şölə1 [ər.] сущ. ялав, цӀарцӀар, экв, нур, яр; şölə çəkmək ялав кваз ккун; экв атӀумун; şölə vermək (saçmaq) яр ягъун, яру хьун, ал хьун (мес. хъуькъвер); экв гун, экв атӀумун, цӀарцӀар гун, нур гун (мес. чирагъри).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / şölə