* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Xüsusi gil növü və divarlara çəkmək üçün ondan hazırlanan məhlul. Şirə ilə evi ağartmaq. Eyvana şirə çəkmək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şirə2 is. [fars.] 1. Toxumalarda, hüceyrələrdə, bitki və heyvan orqanizmi boşluqlarında olan duru maddə, maye. Mədə şirəsi. // Bitkilərdən, çiçəklərdən sızan şirin maye. Şirə yığmaqda idi bal arısı zəhmət ilə; Qaraquş gördü onu, söylədi çox nifrət ilə. A.Səhhət. Qırx gözəl qız bir anda yamaca yayılıb, ana vətənin şirəsini içmiş ətirli dağ çiçəkləri yığdılar. M.Rzaquluzadə. 2. Meyvə suyu. Üzüm şirəsi. Çiyələk şirəsi. – Baba isə … üzümləri dərib gətirər, tapdalayar və şirə yığardı. H.Sarabski. 3. məc. Bir şeyin məğzi, cövhəri. O, sözünü belə başladı və Əlimərdan bəyə tərcümə eləməsini tapşırdı: – Burada oturanlar müsəlman ruhunun şirəsidir. M.S.Ordubadi. 4. k.t. Sulu gübrə. Şamama sahəsinə peyin şirəsi də vermişdi. Ə.Əbülhəsən. 5. Yaşlıq, rütubət. Torpağın şirəsi. ◊ Şirə çəkmək məc. – ləzzət aparmaq, nəşə çəkmək, şəhvani zövq almaq. [Usta Həsən:] Danışma, dur düş qabağıma, sən dişini çəkdirərsən, mən də bir az şirə çəkərəm. Ə.Haqverdiyev. Mirzə Mustafa çadraya bürünüb arvadların içinə məclislərdə, toylarda və təziyələrdə qarışırdı, şirə çəkirdi. E.Sultanov. Şirəsini sormaq – qanını sormaq, istismar etmək. Nə qədər ki [mülkədarlar] yaşayırlar, sizin şirənizi soracaqlar. Ə.Vəliyev. Dişində şirə qalmaq – bax diş.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şirə3 ŞİRƏ1 f. 1) meyvə və bitkilərdə olan maye; 2) meyvə suyu; nektar; 3) suda həll olunmuş şəkər. ŞİRƏ2 f. tiryək, anaşa. ŞİRƏ3 f. divara çəkilən əhəng.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / şirə1 ŞİRƏ I is. Meyvələrdən alınan maye. Hey gül bitirmişəm, ağac əkmişəm; Əlvan çiçəklərdən şirə çəkmişəm... (O.Sarıvəlli). ŞİRƏ II is. Ev ağartmaq üçün gildən hazırlanmış məhlul, sıyıq. Evin divarına şirə çəkib ağardardılar.
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / şirə2 1 I сущ. 1. сок: 1) жидкость, содержащаяся в клетках, тканях и полостях растительных и животных организмов. Mədə şirəsi желудочный сок, ağacların şirəsi соки деревьев 2) напиток из жидкости, отжимаемой из ягод, фруктов, овощей. Alma şirəsi яблочный сок, üzüm şirəsi виноградный сок, nar şirəsi гранатовый сок, meyvə şirəsi фруктовый сок, bir stəkan ətirli və s.rin şirə стакан ароматного и прохладного сока, şirə çəkmək nədən отжимать сок из чего, выжимать сок 3) перен. лучшая часть кого-, чего-л. Burada yığışan adamlar müsəlman ruhunun şirəsidir собравшиеся здесь люди – сок мусульманского духа 4) перен. об основном, главном в чём-л., о сущности чего-л. 5) мн. ч. влага и питательные вешества, содержащиеся в почве и извлекаемые из неё растительными организмами. Qidaverən (qidalı) şirələr питательные соки, torpağın şirəsi соки земли 2. нектар (сахаристый сок, выделяемый высшими растениями). Arılar şirə yığır пчёлы собирают нектар 3. вытяжка, экстракт (сгушенный сок ягод или плодов) 4. с.-х. о жидком навозе. Tarlalara peyin şirəsi verilir поля удобряются жидким навозом II прил. соковый: 1. относящийся к соку. Ağaclarda şirə вахты соковая пора (соковое время) у деревьев 2. предназначенный для получения, производства сока. Şirə zavodu соковый завод ◊ şirə çəkmək nədən наслаждаться; şirəsini sormaq kimin выжимать, сосать, тянуть соки из кого; dişində şirə qalmaq повадиться; şirəyə milçək yığılan kimi как мухи на мёд 2 сущ. раствор из особой глины
Azərbaycanca-rusca lüğət / şirə1 i. juice, extract; (bitki şirəsi) sap; ağcaqayın ~si birch sap / wine; meyvə ~si fruit juice; mədə ~si fiziol. gasrtic juice; ~ çəkmək 1) to suck in (d.); 2) məc. to exploit (d.)
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / şirə1 is. suc m ; jus m ; sève f (bitkilrdə), nectar m (çiçəklərdə) ; meyvə ~si jus de fruit ; fiziol. mədə ~si suc gasrtique ; ~ çəkmək extraire du jus
Azərbaycanca-fransızca lüğət / şirə1 сущ. ччеб; чепедин легье, ччеб квай яд (цлар асундай); şirə ilə evi ağartmaq кӀвал чепедай асунун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / şirə2 [fars.] сущ. 1. меже; миже; кьеж; mədə şirəsi хуквадин меже; 2. яд (емишрин); üzüm şirəsi цпицӀрин миже (яд); 3. пер. миже, кьуш, жевгьер; 4. х.м. миже, ччил миянардай жими затӀ; peyin şirəsi фитерин миже; 5. кьеж, кьежейвал, ламувал, табвал (чилин, накьвадин); ** şirə çəkmək пер. кеф чӀугун, мезе къачун, лезет къачун (ашервилин); şirəsini sormaq квай меже (кьуш) фитӀинун, иви хъун, алажун; dişində şirə qalmaq кил. diş.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / şirəI (Kürdəmir, Mingəçevir, Şamaxı, Şəki) evin divarlarını və torpaq döşəməsini ağartmaq üçün xüsusi gildən hazırlanmış məhlul. – Şirə qə:rmişəm, öyü şirəliycam (Şəki) II (Zəngilan) çay kənarlarında qumluqdan süzülüb axan duru su. – Söyüddükdən çıxan şirə çox soyuxdu
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.