* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2004 | •••• | 0.34 |
2009 | •••••••••••••••••••• | 1.76 |
2010 | ••• | 0.18 |
2011 | • | 0.09 |
2012 | • | 0.09 |
2014 | •••••• | 0.51 |
2019 | •••• | 0.28 |
1 1. sif. Bir qıçı qısa və ya əlil olan; topal, çolaq. Axsaq adam. Axsaq at. – Köç dala qayıdanda axsaq keçi qabağa düşər. (Ata. sözü). İki axsaq tulanı da salırsan dalına, canım kəhər, gözüm kəhər, düşürsən biyabanın, düzün canına, nədi-nədi, bəy ova çıxıb. Ə.Haqverdiyev. Əbu İmran dərhal adamlarını yarıb bir az axsaq yerişilə irəli çıxdı… Ə.Məmmədxanlı. 2. is. Qoyunlarda çox, o biri heyvanlarda isə az təsadüf edilən yoluxma xəstəlik (ayaq xəstəliyi).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti1 Kökü ağ kəlməsidir. Onun mənalarından biri “o tərəf-bu tərəfə əyilmə” deməkdir. Ağsamaq - ayağın şikəstliyi ilə bağlı olaraq, yeriş zamanı adamın əyilməsidir. Söz belə yaranıb: ağ şəkilçisindən –sa şəkilçisi vasitəsilə ağsa (susamaq qəlibi üzrə) feili, ondan isə daraq modeli əsasında ağsaq sifəti əmələ gəlib. Ağnamaq isə arxası üstə uzanaraq gah sağa, gah da sola əyilməklə bağlıdır. Axsamaq və topal (bu, ağsamaqla müqayisədə daha ağır şikəstlik hesab olunur) sözləri yalnız ayağın xəstəliyi ilə, çolaq isə təkcə qolla əlaqədardır.
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti1 çolaq — topal
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti2 AXSAQ, TAYTAQ, YEMSƏK (məh.), ÇOLAQ (bax)
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti1 1. хромой; 2. хромец;
Azərbaycanca-rusca lüğət2 I прил. хромой, хромоногий. Axsaq at хромая лошадь II в знач. сущ. хромой, хромоногий; хромоножка
Azərbaycanca-rusca lüğət1 s. lame, limping; axnaşdırmaq kişi a lame man*; axnaşdırmaq qadın a lame woman*; axnaşdırmaqlar the lame
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət1 sif. boîteu//x, -se adj et n ; pied m à bot ; éclopé, -e ; o sağ ayağından axsayır il cloche du pied droit
Azərbaycanca-fransızca lüğət1 1. прил. кьецӀи; кьечӀи (нугъ.); axsaq adam кьецӀи кас; 2. сущ. гзафни-гзаф хперик, гагь-гагь маса гьайванрикни акатдай кӀвачерин азар.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti