ayrılmaq sözü azərbaycan dilində

1 f. 1. Ayrı düşmək, aralı düşmək, uzaq düşmək, uzaqlaşmaq. Gülnaz bir neçə addım anasından ayrılıb, özünü qabaqda gedən üç nəfərə çatdırdı. M.İbrahimov. Ayna ilə Ayaz küçədə bir-birindən ayrıldılar. Ə.Məmmədxanlı. // Xudahafizləşmək, vidalaşmaq. Turxan bəydən ayrıldığımız gecə gözəl bir mahtab var idi. H.Cavid. // Daha görüşməmək, əlaqəni kəsmək. Səndən ayrılandan, ey gülbədənim; Həqq bilir, qalmışam sel arasında. Q.Zakir. Fəda olum sənə mən, səndən ayrıla bilməm. X.Natəvan. [Sitarə:] Mən səndən ayrılmaq istəmirəm, ayrıla bilmirəm, ancaq ayrılıram. C.Cabbarlı. 2. Xəyalından çıxarmaq, fikrindən çıxarmaq, fikrən uzaqlaşmaq, tərk etmək. [Ağca xanım] qorxunc təsəvvürlərdən ayrılmaq üçün özünə güc verib gözlərini açdı. Mir Cəlal. Laçın meşəyə girəndə öz xatirələrindən ayrıldı. M.Hüseyn. 3. Qopmaq, aralanmaq. Çaydanın qulpu ayrıldı. Ağacın budağı gövdəsindən ayrıldı. 4. Çəkilmək, yerini tərk etmək. Dəstədən ayrılmaq. Atlı darvazadan ayrılıb yola düşdü. // Kənara çəkilmək, bir yerdən uzaqlaşmaq. Kərim babanın … bir iti vardı. Gecəgündüz bizim qapımızdan ayrılmazdı. A.Şaiq. 5. Bölünmək. Oyunçular iki yerə ayrıldılar. Çay iki qola ayrılmışdır. 6. Bir yerdə ikən aralanıb müstəqil yaşamağa başlamaq. Qızlar ərə getdilər, oğlanlar isə ataları öləndən sonra ayrıldılar. Şəriklər ayrıldılar. – Öküz öldü, ortaq ayrıldı. (Ata. sözü). 7. Aralarındakı ər-arvadlıq əlaqəsini ləğv etmək, bir-birini tərk etmək. Ərindən ayrılmaq. Arvadından ayrılmaq. 8. Hər hansı bir xüsusiyyətinə, keyfiyyətinə və s.-yə görə başqalarından fərqlənmək, seçilmək. Qardaşlar bir-birindən çox ayrılırlar. O, yoldaşlarından heç ayrılmır. – Sözün heç ayrılmaz mənim sözümdən; Odlara yanmışam özüm-özümdən. M.P.Vaqif. 9. Təxsis edilmək, ayrılıb saxlanmaq. İnşaat üçün külli miqdarda pul ayrılmışdır. Bu kitablar kimin üçün ayrılmışdır? ◊ Ayrıla qalmaq – aralanmaq, açıq qalmaq. Abbas … gördü ki, gözləri yumuludur. Amma dodaqları ayrıla qalmışdı. S.S.Axundov.

1 uzaqlaşmaq

2 bölünmək — parçalanmaq

3 1. AYRILMAQ (aralı düşmək) Fərəc Məzahir altı il idi ki, teatrdan ayrılmışdı. Əslinə qalanda o özü ayrılmamışdı, xəstəlik qocanı həyatı qədər sevdiyi sənət məbədindən ayrı salmışdı (H.Abbaszadə); ARALANMAQ Mən getməliyəm, – deyə Şamo Qəmərdən aralanmağa başladı (S.Rəhimov); QOPARILMAQ Şamo Qəmərdən qopanla bilmirdi (S.Rəhimov). 2. ayrılmaq bax uzaqlaşmaq 3. ayrılmaq bax vidalaşmaq

1 AYRILMAQ – BİRLƏŞMƏK Ayna ilə Ayaz küçədə bir-birindən ayrıldılar (Ə.Məmmədxanlı); Qadir əllərimizlə birləşdi Volqa ilə Don (S.Rüstəm).

1 1. расставаться, расстаться, разлучаться, разъединяться, разъединиться; 2. расчленяться, расчлениться, разобщаться, разобщиться, разниматься, разняться; 3. разграничиваться, разграничиться, размежеваться, отделяться, отделиться, обособляться, обособиться; 4. выделяться, отличаться, разниться; 5. развестись, расторнуть брак; 6. откладываться, отложиться; 7. разлагаться (химически);

2 глаг. kimdən, nədən: 1. расставаться, расстаться, разлучаться, разлучиться. Onlar həmişəlik ayrıldılar они расстались навсегда 2. расходиться, разойтись. Yolları ayrıldı разошлись их пути 3. члениться, расчлениться 4. отделяться, отделиться 5. разъединяться, разъединиться 6. отрываться, оторваться 7. разграничиваться, разграничиться, дифференцироваться 8. выделяться, выделиться 9. разделяться, разделиться 10. обособляться, обособиться 11. разлагаться, разложиться, разделиться (на составные части) 12. размежёвываться, размежеваться 13. разводиться, развестись (расторгнуть брак) 14. отводиться, быть отведённым 15. отрываться, оторваться. Kitabdan ayrılmaq olmur невозможно оторваться от книги 16. прощаться, попрощаться, распрощаться. Ayrılarkən ona dedim прощаясь, я сказал ему 17. разобщаться, разобщиться 18. отличаться, отличиться 19. разниматься, разняться 20. расстыковываться, расстыковаться

1 f. 1. to part (with); bir kəsdən ~ to part with smb.; fikirdən ~ to put* the thought out of one’s head, to give* up the thought; Gəlin dost kimi ayrılaq Let’s part friends; 2. to be* separated, to become* disconnected, to get* demarcated / delimited; 3. (boşanmaq) to be* divorced (from); ərindən / arvadından ~ to be* divorced from one’s husband / wife; Mənim dayım arvadından keçən il ayrıldı My uncle was divorced from his wife last year; 4. kim. to decompose; Su oksigenə və hidrogenə ayrılır Water decomposes into oxygen and hydrogen; 5. (kitabdan) to tear* oneself away (from); Mən bu kitabdan ayrıla bilmirəm I can’t tear myself away from this book; 6. (əlaqəni itirmək) to lose* touch (with); reallıqdan ~ to lose* touch with reality; kütlədən ~ to lose* contact with the masses

1 f. 1) séparer (se) de ; quitter (se) ; détacher (se) ; 2) démembrer vt ; dépécer vt ; diviser vt ; 3) délimiter vt ; détacher vt ; 4) divorcer vi ; rompre (dissoudre, annuler) un mariage ; 5) dégager (se)

1 гл. 1. ччара хьун; ərindən ayrılmaq гъуьлуькай ччара хьун (хкечӀун); 2. къакъатун, аралу хьун, яргъаз хьун; алакъа атӀун; 3. алатун; галатун; хкатун (мес. чайдандин тум); 4. хкечӀун, хкатун; къакъучӀун; südlü qoyun sürüdən ayrılmaz. Ata. sözü нек квай лапаг суьруьдикай хкечlдач; 5. пай хьун, ччара хьун (мес. десте кьве патахъ); 6. тафаватлу хьун, фаркьлу хьун, тафаватлу яз акун (ухшарвилиз, еридиз ва мс.); 7. ччара авунваз хьун, ччара авуна хвенваз хьун (са кар авун патал пул ва мс.); ** ayrıla qalmaq аралу хьун, ахъа хьун, ахъаз амукьун (мес. пӀузарар).