* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. və sif. XV əsrdə İranda meydana çıxıb, sonralar Yaxın Şərqdə yayılmış müsəlman dini təriqətlərindən birinin adı (bu təriqətin müəssisi olan Hacı Bektaş Vəlinin adından). // məc. Qeydsiz, laübalı, xərabati adam. Surətdə gərçi bəktaşi çoxdur Nəsimitək; Mənidə adı hər həcərin kimya deyil. Nəsimi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / bəktaşi2 f. təsəvvüf təriqətlərindən birinin adı.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / bəktaşi3 XV əsrdə İranda meydana çıxıb sonralar Yaxın Şərqdə yayılmış müsəlman dini təriqətlərindən birinin adı (bu təriqətin müəssisi olan Hacı Bəktaş Vəlinin adından götürülmüşdür). (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Başına qoyubdu bəktaşi börkü, Çiyninə salıbdı samurdan kürkü, Mən Koroğluyam, çağırdım türkü, Beş yüz tümən ənam verdi bəzirgan. (Paris nüsxəsi, 7-ci məclis)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / bəktaşi1 I сущ. 1. истор. бекташи (мусульманская религиозная секта, возникшая в XV в. в Иране) 2. устар. беспечный, беззаботный, беспугный
Azərbaycanca-rusca lüğət / bəktaşi1 сущ., прил. бекташи (ХV асирда Иранда арадал атана, гуьгъуьнрай Мукьвал тир РагъэкъечӀдай патазни чкӀай мусурман тарикъатрикай садан тӀвар; гьа тарикъат арадал гъайи Гьажи Бекташ Велидин тӀварцӀикай).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / bəktaşi