* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 [ər.] Övlad, oğullar. □ Bəni-adəm – insan, adam. Mən bəni-adəm üçün görməmişəm səcdə ola. S.Ə.Şirvani. Bəni-insan – bax bəni-adəm. Bir tərəf qurd edibdi bağrımı qan; Bir tərəfdən də xud bəni-insan. S.Ə.Şirvani. Bəni-növi-bəşər – bax bəniadəm. Lakin çifayda bəni-növi-bəşər heç vəqtdə yaxşı günə dözməz. M.F.Axundzadə. // Bəzi qəbilə və xanədan adlarında işlənilir; məs.: bəni-İsrail (İsrail oğulları), bəniHaşim (Haşimilər).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / bəni2 ə. «ibn» c. 1) t. övlad; 2) t. nəsil, tayfa. Bəni-Adəm Adəm övladı, insan(lar); bəni-İsrail İsrail övladı, yəhudilər.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / bəni1 Ərəbcə ibn sözü ilə qohumdur, “əhl” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / bəni1 сущ. устар. 1. потомки, сыновья 2. сыны (употребляется с названиями племён, династий)
Azərbaycanca-rusca lüğət / bəni