* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] klas. 1. Görünüş, üz, sifət, zahiri sima. Doymaq olmaz didarından bir zaman; Tamaşası, qaşı-qabağı şirin. M.P.Vaqif. Xandostu, amandı, qoyma gəldi! Didarı yamandı, qoyma, gəldi! M.Ə.Sabir. // Üz, çöhrə; gözlər (çox zaman gözəl haqqında). Yar olan yerdə nədir xublərin didarı. S.Ə.Şirvani. Tale yarı yardan aralı saldı; Öksüz ruhum didarə həsrət qaldı. H.Cavid. 2. Görüş, görmə. Ümidim çox idi yetəm didarə; Deyəm ərzi-halı o nazlı yarə. Ə.Nəbati. [Fərman:] Didarın mənə müyəssər olmadı. İndi sənə ən yaxın olan köynəyinə baxıb … vida edirəm. Ə.Haqverdiyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / didar3 f. 1) üz, surət, sifət; 2) görüş(mə); 3) görmə, ziyarət etmə.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / didar1 Fars mənşəlidir, didə (göz) sözü ilə bağlıdır, “üz”, “görmə” mənalarında işlədilir. -ar bizdəki -ış şəkilçisisinin fars dilindəki qarşılığıdır, rəftar sözünün qəlibi üzrə yaranıb: rəft farsca “getmək”, -ar isə şəkilçidir, “gediş”(davranış) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / didar1 [fars.] сущ. клас. 1. дидар, ччин, акунар (къецепатан); // ччин, сумра; вилер (гуьзелдин гьакъинда); 2. акун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / didar(Şamaxı) imkan. – Didarım yoxdu
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.