dəlalət sözü azərbaycan dilində

1 is. [ər.] 1. Dəlil, sübut. □ Dəlalət etmək (eləmək) – sübut etmək, göstərmək, təsdiq etmək. [Hakimi-şər:] Siz məni inandırırsınız ki, Ağa Mərdan dindar adamdır? Bu dəlalət edir sizin nadürüstlüyünüzə. M.F.Axundzadə. [Məşədi İbad:] …Bir də mən sənə deyim, insanın başının ağlığı onun qocalığına dəlalət eləməz. Ü.Hacıbəyov. 2. klas. Yol göstərmə, rəhbərlik. Mən əqldən istərəm dəlalət; Əqlim mənə göstərər zəlalət. Füzuli. □ Dəlalət etmək (eləmək və s.) köhn. – 1) yol göstərmək, rəhbər olmaq, sövq etmək, yönəltmək. [İsa:] …Dəlalət buyur bizi bir əmələ ki, o əməl bizi cənnətə daxil eləsin. C.Məmmədquluzadə; 2) çağırmaq, dəvət etmək. Könlümün nöqtəsin götür qaradan; Doğru yola məni dəlalət eylə. Aşıq Ələsgər.

2 dəlil, sübut.

3 ə. 1) yol göstərmə, rəhbərlik etmə; 2) sübut.

1 Ərəbcə dəlil sözünün cəmidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

1 dəlil — sübut

1 сущ. доказательство, довод, свидетельство; dəlalət etmək nəyə свидетельствовать о чём, доказывать, подтверждать что. Uzaqgörənliyinə dəlalət etmək kimin свидетельствовать о дальновидности кого; alimliyinə dəlalət etmək kimin свидетельствовать об учёности кого

1 i.: ~ etmək to show (d.), to witness (d.), to testify (d.), to give* evidence

1 is. preuve f, argument m, raison f, témoignage m ; ~ etmək témoigner vi

1 [ər.] сущ. 1. делил, субут; // dəlalət etmək (eləmək) субут авун, къалурун, тестикь авун; 2. клас. рехъ къалурун, чӀехивал, регьбервал; // dəlalət etmək (eləmək) куьгьн. а) рехъ къалурун, регьбер хьун; б) дявет авун, эверун.