* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] 1. Gəzinti, seyr. □ Gərdiş etmək (eləmək) – gəzmək, hərəkət etmək, dolanmaq, o baş-bu başa gedib-gəlmək. Ərəb pəhləvan meydana çıxdı, bir o başa gərdiş elədi, bir bu başa gərdiş elədi, gəlib əmudun dəstəyindən yapışdı. “Koroğlu”. …Cavan sürətlə otaqda gərdiş eləməyə başladı və gərdiş etdikcə çənəsində bitən … tükləri əli ilə vurub şişmərlədi. Çəmənzəminli. Gərdişə gətirmək məc. – qızışdırmaq, coşdurmaq, hərəkətə gətirmək. Aslan paşa əmr elədi, mehtərbaşı qabaqca Dəmirçioğlunun atını minib gərdişə gətirdi. “Koroğlu”. // Gəzmə, yerimə tərzi; yeriş. Qəmzəsi can alan, gərdişi əla; Doğrudan gözəldir, göyçəkdir Leyla. Ə.Cavad. 2. məc. Dövran, dövr etmə, dolanma, hərlənmə. …Dünyanın gərdişinə görə insan gərək öz rəftarın da dəyişsin. “Əkinçi”. Qalın meşə, yaşıl ot … insana ləzzət verir. Gərdişin comərdliyini anlayırsan. N.Nərimanov. Nə etmək, fələkin gərdişi rəqqasə qadınlar kimidir… Ə.Məmmədxanlı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / gərdiş2 f. 1) əldən-ələ gəzmə; 2) gəzinti, seyr; 3) dolanma; 4) qrammatikada: hallanma. Gərdişi-dövran zəmanə, dövranın gərdişi.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / gərdiş1 Farsca qeştən (fırlanmaq) feili ilə qohumdur. Qrammatik əsası gərd sözüdür, -iş şəkilçisi isə sifariş, saziş sözlərindəkinin eynidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / gərdiş1 сущ. разг. прогулка, гулянье; gərdiş etmək гулять, прогуливаться, прохаживаться, расхаживать
Azərbaycanca-rusca lüğət / gərdiş1 [fars.] сущ. 1. къекъуьнар, сер; gərdiş etmək (eləmək) къекъуьн, гьерекат авун, элкъуьн, майдандин и кьилиз, а кьилиз физ хтун (мес. паливан); 2. пер. девран, элкъуьн, элкъвер.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / gərdiş