* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2003 | ••••••••••••• | 3.54 |
2004 | •••••••••••••••••••• | 5.73 |
2005 | •••••••• | 2.02 |
2006 | •••• | 1.13 |
2007 | •••••••••••• | 3.17 |
2009 | ••• | 0.80 |
2010 | •••••• | 1.63 |
2011 | ••• | 0.77 |
2012 | •••• | 1.12 |
2013 | ••• | 0.58 |
2014 | •• | 0.34 |
2016 | •• | 0.52 |
2017 | • | 0.16 |
2018 | •• | 0.45 |
2019 | •• | 0.42 |
2020 | •• | 0.40 |
1 is. [ər.] 1. Dil ilə söyləmə, ifadə etmə, dili ilə təsdiq etmə, etiraf. // Öz sözündə, əhdində möhkəmlik, dayanıq, səbat, sədaqət, vəfa. Əhdi dürüst ola, iqrarı möhkəm; Fikri-zikri sənin sarı gərəkdir. Q.Zakir. Aşinələr ixtilatında sədaqət görmədim; Beyəti-iqrari-imani-dəyanət görmədim? M.P.Vaqif. □ İqrar vermək – söz vermək, əhd etmək. Əvvəl mənə iqrar verib duran yar; Yandırdın dünyada atəşə məni. Aşıq Əmir. İqrarından dönmək – sözündən dönmək, əhdindən qaçmaq, əhdinə vəfa etməmək. Gətirmədi əhdü iqrarı yerinə; Dilbər iqrarından döndü, neyləyim. Aşıq Kərim. 2. Təsdiq, etiraf, qəbul. Bilmirəm siz məndən nə kimi xəyanətlərimin iqrarını tələb edirsiniz. M.S.Ordubadi. □ İqrar etmək – boynuna götürmək, qəbul etmək, etiraf etmək, öz dili ilə təsdiq etmək. [Molla İbrahimxəlil:] Camaat, bilin və agah olun ki, Mirzə Fətəli öz kafirliyini iqrar etdi. Ə.Haqverdiyev. Mən … iqrar eləyirəm ki, doğrudan da, müsəlmanlar silahlanırlar… C.Məmmədquluzadə. Özünün iqrar etdiyinə görə tay-tuşları gecə kurslarında da olsa, oxuyub savadsızlıqlarını ləğv etdilər. Ə.Vəliyev. 3. Qərar, qənaət, hökm. Hükəmanın da iqrarı bunadır ki, başın çanağı nazikləşib kiçildikcə, beyin də zəifləşməyə və kiçilməyə başlayır. C.Məmmədquluzadə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / iqrar1 Ərəbcə qərar sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / iqrar1 İQRAR – İNKAR İkidir gərçi pəriçöhrələrin küftarı; Bir imiş bunların iqrarı ilə inkarı (Q.Təbrizi).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / iqrar1 1. признание, сознание; 2. утверждение, подтверждение; 3. показание;
Azərbaycanca-rusca lüğət / iqrar2 сущ. устар. 1. признание (слова признающегося в чем-л.); iqrar etmək признаваться, признаться в чем-л. 2. подтверждение. İqrarını tələb etmək nəyin требовать подтверждения чего 3. заключение, вывод ◊ iqrar vermək давать, дать слово, обещание; iqrarından dönmək отказаться от своего слова, обещания
Azərbaycanca-rusca lüğət / iqrar1 i. admission, acknowledgement, confession; affirmation; ~ etmək to affirm (d.), to admit (d.), to confess (d.), to acknowledge (d.)
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / iqrar1 is. affirmation f ; confirmation f ; ~ etmək affirmer vt ; confirmer vt
Azərbaycanca-fransızca lüğət / iqrar1 [ər.] сущ. икьрар (1. мецивди лугьун, тестикь авун; хиве кьун; iqrar etmək икьрар авун, гаф гун; 2. гафунал кӀевивал, седакъет, вафа; 3. тестикьун, хиве кьун, кьабулун; iqrar etmək хиве кьун, кьабул авун, вичин мецивди тестикьун; 4. къарар, гьукум).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / iqrarə. 1) qərarlaş(dır)ma, yerləş(dir)mə; 2) dillə söyləmə, ifadə etmə, demə, söyləmə; 3) danışıq; 4) təsdiq etmə, qəbul etmə, boynuna alma, etiraf etmə; təsdiq, etiraf.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğətiboynuna alma, etiraf, təsdiqetmə;şüur.
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti