* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 İQTİDA’ ə. 1) nümunə götürmə, özünü ona oxşatma (məs.: namazda imama iqtida etmə); 2) yamsılama; 3) tabe olma, sözünə qulaq asma.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / iqtida2 (ər. إلزذاء ) – uymaq, tabe olmaq, dini – fəlsəfi terminologiyada hər hansı bir müctəhidin, yaxud məzhəb şeyxinin dini əqidəsinə uymaq və bundan irəli gələn qanun qaydalara əməl etmək. İqtida edənlərə isə ―müqtədi‖ deyilməkdədir.
Fəlsəfə terminlərinin izahlı lüğəti / iqtida