* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2004 | •••••••••••••••••••• | 0.67 |
2006 | ••••••• | 0.23 |
2008 | •••••••• | 0.24 |
2009 | ••••••••••••••• | 0.48 |
2010 | •••••••••••••• | 0.45 |
2011 | •••••• | 0.17 |
2012 | •••••• | 0.17 |
2015 | ••••••••••• | 0.34 |
2016 | •••••• | 0.17 |
2017 | ••••• | 0.16 |
1 [fars.] 1. sif. Axıcı, süzgün, xumar (göz haqqında). Gözləri məstan, sürahi tək çəkilmiş gərdəni; Sözü şirin, özü amma xosrovi-əla pəri. M.P.Vaqif. Endirmədi aşığına; O gözləri məstan keçdi. Aşıq Ələsgər. 2. is. Pişik, pişiyə qoyulan ad. Uşaq məstan ilə oynayır. – Qayıdıb bir baxdı məstanə; Gördü eşşək gəlir diliranə. A.Səhhət. Mənim məstan pişiyim, yenə çıxıb dizimə; O yaşıl gözlərini zilləmisən üzümə. R.Rza.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / məstan1 Məst sözündəndir, “xumarlanan”, “sərxoş halda olan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / məstan1 1 прил. томный (выражающий душевное томление; усталый, грустный – о глазах, взгляде) 2 сущ. котёнок
Azərbaycanca-rusca lüğət / məstan1 [fars.] 1. прил. кефлу хьиз аквадай, авахьзавай, хумар (вилер); 2. сущ. Местан, кацин тӀвар; кац.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / məstanf. sərxoş olan; kefli.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti