* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Tumurcuq. Mən sakitcə dayanıb ağaca baxır, puçurlarına … diqqət edirdim. Mir Cəlal. 2. dan. Damcı-damcı axan tər, tər damcıları. Səhər keçir hücuma, puçur tərə batırsan… M.Rahim.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / puçur1 “Puçur-puçur tər tökür” deyirik. Tər ağac puçuruna oxşadığı üçün belə işlədirik. Sözün əsli burcaq kimi olub (türkmənlərdə indi də işlədilir). Puçurun üstü örtülü (bükülü, burulu) olur. Bur və bük sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / puçur1 сущ. разг. 1. почка (зачаток цветка, листка, побега). Puçur qablanışı почкосложение (расположение зачатков листа, стебля или цветка в почке) 2. капелька пота
Azərbaycanca-rusca lüğət / puçur1 сущ. 1. кӀурукӀ, тӀур (ттарцин); 2. рах. стӀал-стӀал, курум-курум авахьзавай гьекь, гьекьедин стӀалар.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / puçur(Gəncə, Qazax, Şəmkir, Şuşa, Tovuz, Zaqatala) tumurcuq. – Puçur xırdadı (Qazax); – A bala, ağajın puçurun niyə qırıf tökürsən! (Tovuz); – Ağacın puçurunu tökmə! (Gəncə) Puçurunu açmax (Gəncə) – b a x pıçırını açmax. – Puçurunu açaram, utanarsan!
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.