qafil sözü azərbaycan dilində

1 sif. [ər.] 1. Nə edəcəyini və başına nə gələcəyini irəlicədən düşünməyib, işini boş tutan; qəflətdə olan; ehtiyatsız, diqqətsiz, xəbərsiz. Qafil xortdan, bu nə xabiqəflətdir ki, uyubsan! Ə.Haqverdiyev. Bu qafil qıza mənim yazığım gəlirdi. M.S.Ordubadi. // İs. mənasında. Üzünü güzgüyə qeybətdə oxşadan qafil; Toxunsa üz-üzə, olmazmı ara yerdə xəcil? Füzuli. Ey qafil, özündən sənin ancaq xəbərin var! M.Ə.Sabir. □ Qafil olmaq – qəflət etmək: ehtiyatsız (diqqətsiz, xəbərsiz) olmaq, fürsəti əldən çıxarmaq, ehtimal etmək. Olma qafil, ər kimi tərpən, işin mərdanə tut. Füzuli. Vermişəm sən təki bimehrə könül qafil olub; Olmuşam indi yaman yerdə peşiman, əfsus! S.Ə.Şirvani. Dəxi nə deyirsən, sözün nədir, niyə qafil olursan? C.Məmmədquluzadə. 2. Ansızın, gözlənilməz, nagahani, qəfil. Məni hicriylə bir halə salıb gülüzlü ol dilbər; Ki, yüz yol istərəm çatsın əcəl, qafil ölüm hər an. Heyran xanım.

2 karvan, yola çıxan dəstə; xəbərsiz, diqqətsiz, fürsəti əldən verən.

3 QAFİL1 ə. 1) qayıdan, dönən; 2) qapayan, bağlayan. QAFİL2 ə. 1) qəflətdə olan, heç şeydən xəbəri olmayan; 2) diqqətsiz, etinasız.

1 ehtiyatsız — diqqətsiz — xəbərsiz

2 gözlənilmədən — birdən

1 прил. 1. неожиданный, внезапный; скоропостижный. Qafil ölüm скоропостижная смерть 2. невнимательный; небрежный; qafil olmaq быть в неведении

1 s. ignorant, unconversant; lightminded, careless; inattentive; ~ adam an ignorant man, a light-minded / careless person

1 sif. 1) inattendu, -e, inopiné, -e, brusque, imprévu, -e ; ~ ölüm mort f subite ; 2) inattenti//f, -ve ; négligent, -e ; nonchalant, -e ; ~ olmaq être ignorant, -e

1 [ər.] прил. 1. гъафил; вуч ийидатӀа ва кьилел вуч къведатӀа виликамаз фагьум тавуна вичин кар буш кьадай; дуьньядикай хабар авачир; игьтиятсуз, дикъетсуз, хабарсуз; // сущ. гъафил кас, буьндуьгуьр; qafil olmaq гъафил хьун, игьтиятсуз (дикъетсуз, хабарсуз) хьун, фирсет гъиляй ахъаюн, игьтимал авун; 2. садлагьана (хьайи, атай, жедай), хабарни авачиз (хьайи, атай, жедай), гьасятдин (мес. ажал, кьиникь).

1 gafil