* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. köhn. 1. Uca, bərk, zil. Molla İbrahim Xəlil bu halət ilə görməkdən vəch edib, qayım sövt ilə çığırırdı. M.F.Axundzadə. 2. Bərk, möhkəm, ağır, tutarlı. Təzəcə dəyənək alıbsan ələ; Qayım tut ki, nagah düşər, ağlarsan. M.V.Vidadi. [Vəzir:] Əlbəttə, sabah ona bundan qayım sözlər deyəcəyəm. M.F.Axundzadə. Odabaşı əlini ölçə-ölçə qayım səs ilə başladı: – A kişi, sən allah, zarafat eləmə… C.Məmmədquluzadə. 3. Simic, xəsis, bərk. [Zalxa:] Niyə qayım olmayım, səndən mən nə xeyir görmüşəm? M.F.Axundzadə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qayım1 Qərb dialektlərində “möhkəm” anlamında işlədilir. Ərəbcədir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / qayım2 разг. I прил. 1. громкий, сильный, крепкий. Qayım zərbə сильный удар, qayım səs громкий голос 2. крепкий, тяжелый, веский. Qayım söz веское слово 3. скупой (чрезмерно бережливый). Qayım adam скупой человек II нареч. 1. громко, громким голосом. Qayım danışmaq громко говорить 2. крепко, сильно. Qayım bağlamaq крепко привязать, qayım sıxmaq крепко сжать, qayım tutmaq крепко держать, qayım vurmaq сильно ударить 3. быстро. Qayım qaçmaq бежать быстро
Azərbaycanca-rusca lüğət / qayım1 прил. куьгьн. 1. хци, зил, кӀеви (мес. ван); 2. кӀеви, мягькем, залан; 3. мискьи, гъил кӀеви.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qayımayaq üstə duran; öz yerində olan, yerini tutan; qiyam edən.
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğətibirinin yerini tutan; bərk, möhkəm; simic, xəsis; namaz qılan.
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti