* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Maddələrin buruna təsir etmə xassəsi, burunla hiss olunan şey; iy. Tənbəki qoxusu. Çiçəklərin gözəl qoxusu. Pis qoxu. Tünd qoxu. Kəskin qoxu. – Səba saçın qoxusundan müəttər olmuşdur. Nəsimi. Meşədən həmişəki ürəkaçan, ətirli rayihə əvəzinə rütubətli çürüntü qoxusu gəlirdi. M.Rzaquluzadə. Surxay otaqdakı tünd qoxudan burnunun qıcıqlandığını hiss etdi. İ.Əfəndiyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qoxu2 QOXU (həm ətir, həm də üfunət iyi) Torpaq bahar qoxusu verirdi (M.İbrahimov); İY, ƏTİR (xoş iy) Bu doğma saçlardan ana ətri gəlirdi, onun öz anasının iyi... (H.Abbaszadə); RAYİHƏ Bürüdü rayihə bütün aləmi; Dedim: Ətir saçan dağda laləmi? (M.Rahim); ÜFUNƏT (pis iy) Ev bomboş və üfunətlə dolu idi (S.Rəhimov).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / qoxu1 QOXU – ƏTİR Bu rütubət və üfunət qoxusu oradan gəlirdi (M.Rzaquluzadə); Hər tərəfə ətir səpilmişdi (Mir Cəlal).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / qoxu2 I сущ. 1. запах, аромат. Güllərin qoxusu запах цветов, barıt qoxusu запах пороха, çöllərin qoxusu аромат полей, çiçəklərin qoxusu аромат цветов 2. обоняние. Qoxu üzvləri органы обоняния; pis qohu вонь, дурной запах II прил. обонятельный. физиол., анат. Qoxu hüceyrələri обонятельные клетки, qoxu siniri обонятельный нерв, qoxu soğanağı обонятельная луковица, qoxu yolu обонятельный тракт
Azərbaycanca-rusca lüğət / qoxu1 сущ. ни; pis qoxu пис ни, ял; balıq qoxusu гъетрен ни; yanıq (mucul) qoxusu чӀухун ни; çürüntü qoxusu ктӀай ни.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qoxu