* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. [fars.] Ata minmiş, atlı. // İs. mənasında. Atlı əsgər. [Qartal:] Mən öz odlu qılıncımla yüzə qədər süvarini biçib tökmüşəm… M.Hüseyn. Qızıl süvarilər isə qəti hücum gözləyirdilər. H.Nəzərli. Süvarilər Tülkü təpəsindəki camaata çatarkən ikinci zurnaçılar dəstəsi fəaliyyətə başladı. P.Makulu.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / süvari2 f. atlı əsgər; atlı.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / süvari1 SÜVARİ – PİYADA Cavanşirin Muğan qalasına hamıdan əvvəl sərkərdə Poladın süvariləri yol açdılar (M.Hüseyn); Topların ara vermədən atdığı yaylım atəşindən sonra tanklar, sonra da piyada hərəkətə gəldi (Ə.Vəliyev).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / süvari2 I прил. 1. конный: 1) едущий верхом на коне; верховой 2) состоящий из всадников, из конницы. Süvari korpus конный корпус, süvari ordu конная армия 2. кавалерийский. Süvari alayı кавалерийский полк II сущ. 1. всадник, конный, верховой 2. кавалерист (военнослужащий кавалерии); süvari qoşunlar кавалерия, конница, конные войска
Azərbaycanca-rusca lüğət / süvari1 [fars.] прил. миях, балкӀандал акьахнавай (алай); // сущ. балкӀандал алай аскер.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / süvari