* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 zərf köhn. [fars.] Ata və ya başqa heyvana minmiş. Nagah bir süvar peyda oldu. M.F.Axundzadə. Baharın bir belə günlərinin birində əlvan çiçəklərlə bəzənmiş səhrada … eşşəyə süvar bir cavan gedirdi. E.Sultanov. □ Süvar olmaq – minmək. Mollalar… ağ eşşəklərə süvar oldular. M.S.Ordubadi. [Rəşid:] Dərhal Qurbanqulu əhvalatdan müxbir olub, ərizəni şəhərə aparıb, vəkillərə verməyi öhdəsinə götürdü və haman saat atına süvar olub yollandı. T.Ş.Simurq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / süvar2 f. ata və s. minmiş; minici.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / süvar1 сущ. устар. всадник, верховой; süvar olmaq садиться, сесть верхом
Azərbaycanca-rusca lüğət / süvar1 [fars.] нареч. куьгьн. акьахнавайди, алайди (балкӀандал, ламрал ва мс.); акьахна; süvar olmaq акьахун (балкӀандал, ламрал ва мс.).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / süvar