* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] köhn. Keçmişdə dalında, yaxud da araba ilə bulaqdan su daşıyan adam; suçu.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / saqqa2 сущ. устар. водонос; водовоз. (возчик, доставлявший куда-л. воду для питья, поливки и др.)
Azərbaycanca-rusca lüğət / saqqa1 [ər.] сущ. куьгьн. яд гъидайди, яд ялдайди (виликра вичин далудал ва я арабадал алаз булахдилай яд ялдай кас).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / saqqaI (Cəbrayıl, Cəlilabad, Əli Bayramlı, Göyçay, Hamamlı, Qusar, Lənkəran, Mingəçevir, Oğuz, Salyan, Zaqatala, Zəngilan) 1. aşıq-aşıq oyununda istifadə edilən iri, seçmə aşıq (Cəbrayıl, Cəlilabad, Əli Bayramlı, Göyçay, Hamamlı, Qusar, Lənkəran, Mingəçevir, Salyan, Zəngilan). – Saqqani tuşdeyeydüg vireydüg (Cəlilabad); – Saqqa başqa aşığlardan ağır olur (Salyan); – İdris qoyunun qıçınnan bir saqqa çıxardı (Əli Bayramlı); – Mənim üç yaxşı saqqam var (Cəbrayıl); – Bı saqqa məndə olsa, hamını aparram (Zəngilan) 2. qalaqurma oyununda istifadə edilən iki seçmə qoz (Mingəçevir, Oğuz, Şəki) II (Füzuli) tərs, höcət. – Vəli yaman saqqa adamdı
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.