* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
2 SÖVDA1 f. 1) alver, alış-veriş; sövdələşmə. SÖVDA2 f. əsli a. 1) eşq, məhəbbət; 2) həvəs, arzu, istək. SÖVDA’ ə. qara.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / sövda3 Bax: sevda. Darayıb zülfünü, töküb üzünə, Sərimi sövdaya saldı, nə çarə? (“Əsli və Kərəm”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / sövda1 SÖVDA I is. [ ər. ] Eşq, məhəbbət. Yox, İmran, bu, ömür-gün sövdasıdır. Əgər sən məni yaxşı tanısan, fikrindən əl çəkərsən (İ.Şıxlı). SÖVDA II is. [ ər. ] Alver, alış-veriş. O tacir, mən müəllim, sövdamız çətin tutar (M.İbrahimov).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / sövda2 сущ. мед. экзема (незаразное воспалительное заболевание кожи, сопровождающееся зудом и появлением сыпи, пузырьков, струпьев)
Azərbaycanca-rusca lüğət / sövda