tovlamaq sözü azərbaycan dilində

1 f. Tərpətmək, hərəkət etdirmək. [Zamanov] qol-qılçasını tovlayıb boz atı yortdururdu. S.Rəhimov. Hacı istehza ilə əlini tovladı. Mir Cəlal. // Oynatmaq. [Dəli Həsən:] Misri qılınclar tovladıq; Dərin dəryalar boyladıq. “Koroğlu”. Oğlan dedi əzəmətlə: – Mənim də qüvvətim var; Cəbhələrdə at çaparaq qılıncını tovladı. N.Xəzri.

2 f. Dilə tutmaq; aldatmaq, başdan çıxarmaq, yoldan çıxarmaq. [Süleyman bəy:] Məni tovlayan çörəkçi Qulunun uşaqları oldular… Ə.Haqverdiyev. Nə qədər müəllim [Tapdığı] tovladı, müəllimin arvadı onu dilə tutdusa da, heç kəsə qulaq asmadı. Ə.Vəliyev. ◊ Başını tovlamaq – bax baş.

1 1. Ədəbi dilimizdə 2 əsas mənası var: 1.1 “Hərəkət etdirmək”.  1.2 “dilə tut­maq, aldatmaq”. Dialektlərdə (Qazax, Şamaxı..) sözün “eşmək”, “burmaq” mə­na­sı da var. Mənbələrdə “мешалка” anlamını verən tuğlavıc “вертеть” mə­nasında işlədilən tuqlandırqa sözləri vardır. Deməli, sözün hərəkət və eşməklə bağlı mənaları, əslində, dolamaq kəlməsi ilə əlaqədardır. Dolamaq təhrif nəticəsində tovlamaq şəklinə düşüb. Mənbələrdə “yalan”, “hiylə” mənasını verən tev sözü də qeydə alınıb, tovlamaq (əsli: tevləmək) sözü “hiylə yolu ilə qarşıdakını özünə tabe etmək” deməkdir. 2. Ərəb dilində tov sözü var, “könüllü hərəkət” deməkdir, tovlamaq işi könüllü görmə­yə cəlb etmək kimi də anlaşıla bilər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

1 aldatmaq — azdırmaq

2 yellətmək — tərpətmək — oynatmaq

3 TOVLAMAQ [Ağa Mərdan:] Gərək mən onları bura gətirib tovlayam ki, xilaf şəhadət etsinlər (M.F.Axundzadə); DİLƏ TUTMAQ Hacı: Sən get dilə tut, boynuna qoy (M.İbrahimov); XOŞ DİLƏ GƏTİRMƏK Anaxanım: Dörd-beş ildir onun qonşuluğunda oluram, ildə neçə qız tovlar, xoş dilə gətirər, sonra incidər, qaçırar, yenisini gətirər (Çəmənzəminli); QILIĞINA GİRMƏK Və heç vaxt heç kimin qılığına girməməyə çalışmışdı... (Anar); TOVLAŞDIRMAQ Göyərçin: Hamısını öyrən, hamısını bil, onu tovlaşdır, çıx gəl (S.Rəhimov); BAŞINI BİŞİRMƏK (fr.v.), ALDATMAQ (bax), QILIQLAMAQ.

1 1. обмануть, прельстить, сманить; 2. махать, размахивать, качать;

2 1 глаг. 1. махать, размахивать (делать движения, взмахи по воздуху). Qılınc tovlamaq махать мечом, qamçını tovlamaq размахивать кнутом; əlini tovlamaq размахивать рукой 2. мотать, качать (производить колебательные движения чем-л.), покачать. Atlar burunlarını tovlayırdılar лошади мотали мордами 2 глаг. 1. уговаривать, уговорить (убедить словами, заставить согласиться, склонив к чему-л.; уламывать, уломать кого-л.). Tovlayıb var-dövlətini mənimsəmək kimin уговорив, присвоить чье-л. богатство 2. манить, заманивать, заманить, сманивать, сманить (соблазнить, подбить сделать что-л.) ◊ başını tovlamaq kimin уговорить кого (убедив, склонить к чему-л.)

1 f. 1. to entice (d.away); to persuade (d.+to inf.); 2. to wave; başını ~ 1) bax aldatmaq; 2) to wave one’s head

1 f. persuader vt, convaincre vt ; suggérer vt ; agiter vt

1 гл. 1. юзурун, агъурун; 2. къугъурарун, къугъурун (мес. тур).

2 гл. мецив кьун; алцур(ар)ун, кьиляй акъудун, рекьяй акъудун; ** başını tovlamaq кил. baş.

1 tavlamak