tullamaq sözü azərbaycan dilində

1 f. 1. Bir şeyi az və ya çox şiddətli bir hərəkətlə yaxına və ya uzağa, yuxarıya və ya aşağıya atmaq; fırlatmaq. Adətimiz daş idi dəva günü; Tullar idik əldə sapan qıjhaqıj. M.Ə.Sabir. Rəfizadə şərab şüşəsini götürüb, Mahmud xana tulladı. M.S.Ordubadi. [Qəhrəman] … sapanda daş qoyub hərləyən kimi hərlədi və var gücü ilə ilanı qayadan aşağı tulladı. Ə.Vəliyev. // Bir şeyi əldən buraxaraq yerə düşürmək, yerə atmaq. Papiros qırıntılarını yerə tullamaq olmaz! 2. Çəkmək, itələmək, kənara çəkmək, atmaq. …Zərrintac xanım bəzəkli yorğanı üstündən kənara tulladı. S.Rəhimov. 3. Tökmək, salmaq. Biz laqeyd olsaq əgər; Onlar məşum bombanı; Tullaya bilər yekə; İnsanlığın ömrünə. R.Rza. Təyyarələr beş yüz kiloqram ağırlığında olan bombaları yerə tulladı. Ə.Vəliyev. 4. Tərk etmək; buraxıb getmək. Hələlik tullamışıq xaneyi-viranələri; Dolanıb kişvəriTiflisdə kaşanələri. M.Ə.Sabir. 5. məc. Əl çəkmək, atmaq. Qırxların əlindən bir badə içdim; Tulladım namusu, həyadan keçdim. Molla Cümə. 6. məc. dan. İçmək. Cümşüd bəy evdən çıxmamış bir neçə piyalə qırmızı çaxır tullayıb getdi. E.Sultanov.

1 Mənbələrdə “толкать” mənasını verən tül feili var. Güman etmək olar ki, tulla feilinin kökü həmin tül sözündən ibarətdir, amma feil -lı şəkilçisini qəbul etmir. Qərb dialektlərində atmaq üçün nəzərdə tutulan gödək ağaca tolamaz, tullamağa isə tolamazlamaq deyirlər. Deməli, tül feili ilə yanaşı, tola feili də möv­cud olub: tıx və tıxa qəlibi üzrə tul və tola sözləri əmələ gəlib. Səpələ, çapala, eşələ qəlibi üzrə tolala feili yaranıb və təhrif edilərək tulla şəklinə düşüb. Deməli, tulla sözündəki –la şəkilçisi -alanın dəyişmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

1 salmaq

2 TULLAMAQ Xəstə qarını tutub; Tulladılar həyətə (M.Rzaquluzadə); ATMAQ Nisə kömür qabını yerə atıb gəldi (Mir Cəlal); FIRLATMAQ Pası Cəbini qüvvətli əlləri ilə onun qucağından qurtarıb qarın içinə fırlatdı (S.Rəhimov); QOLAZLAMAQ O da əlini rəfə atıb... köpək oğlu özünsən! – deyib kərbəlayıya bir qazan salbası vurdu, kərbəlayı da ona bir kəfgir qolazladı (Çəmənzəminli); VIZILDATMAQ (dan.) Gənc əli ilə alnını tutaraq, yerindən sıçradı və digər əli ilə qadının başından o dəyirman çarxını alıb küçəyə vızıldatdı (A.Şaiq).

1 бросать, выбрасывать, отбрасывать, кидать, метать

2 глаг. 1. бросать, бросить, кидать, кинуть: 1) взмахом заставить лететь что-л. находящееся в руке. Suya tullamaq бросить в воду, daşı tullamaq бросить камень, topu tullamaq бросить мяч, papiros qırıntısını yerə tullamaq olmaz нельзя бросать окурок на землю 2) разг. оставить, покинуть кого-л., что-л. Ailəni tullamaq бросить семью 3) разг. прекратить заниматься чем-л. Papirosu tullamaq бросить курить, məşqləri tullamaq бросить тренировки 2. выбрасывать, выбросить. Zibili tullamaq выбросить мусор 3. сбрасывать, сбросить (быстрым и небрежным движением снять с себя). Yorğanı üstündən tullamaq сбрасывать с себя одеяло; kürkü əynindən tullamaq сбросить с себя шубу 4. перен. отбрасывать, отбросить (отказаться от чего-л.). Hər şeyi kənara tullayaq отбросим все в сторону 5. метать, метнуть (бросить с силой и большим размахом, стремясь достигнуть цели). Disk tullamaq метать диск, qumbara tullamaq метать гранату

1 f. 1. to throw* (d.); to hurl (d.), to chuck (d.), to fling* (d.); daş ~ to throw* / to hurl / to fling* a stone; replika ~ to fling* a remark; 2. to desert (d.), to lay* down (d.); ailəsini ~ to desert one’s family; silahı ~ to lay* down one’s arms; 3. to give* up (+ger.); to leave* off (+ger.); papirosu ~ to give* up / to leave* off smoking; təhsili ~ to give* up one’s studies; d.d. to chuck one’s studies

1 f. jeter vt, lancer vt, flanquer vt ; abandonner vt, quitter vt ; cesser de ; papirosu ~ cesser de fumer

1 гл. 1. гадарун; вегьин (мес. папӀрусдин кьатӀ чилел); 2. галтадарун, агалдарун, гьалчун (мес. къван); 3. гадарна фин, экъечӀна фин, туна фин (мес. кӀвал-югъ, хуьр); 4. пер. гъил къачун, гъил чӀугун; 5. пер. рах. гвадарун, ягъун, хъун (эрекь, чехир).

1 göndermek