* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 f. 1. Keyləşmək, keyimək, hissizləşmək, duyma qabiliyyətini itirmək. Soyuqdan əlləri uyuşdu. – Göyərçin uyuşan (f.sif.) əllərini bərk sıxaraq: – Baxaq… görək, – dedi. S.Rəhimov. Alnını soyuq tər basdı. Bədəni uyuşub açıldı. Ə.Vəliyev. 2. Uyğunlaşmaq, uyğun gəlmək; alışmaq. // Müvafiq olmaq, uymaq, tutmaq, uyğun gəlmək. Sanki [Firidun] bir-birilə heç bir zaman uyuşa bilməyəcək ziddiyyətlərin əbədi ahəngini yaratmışdı. M.İbrahimov. Lakin bu kostyum [Mehdizadənin] ayaqlarındakı yumşaq məslərlə heç də uyuşmurdu. Y.Əzimzadə. // Yetişmək, qovuşmaq, ulaşmaq. [Solmaz:] İndi mən yalnız göyləri, işıqları, ulu Hörmüzün ülviyyətini və ona uyuşmağı düşünürəm. C.Cabbarlı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / uyuşmaq2 глаг. 1. kimə, nəyə привыкать, привыкнуть к кому, к чему. Mən artıq ona uyuşmuşam я уже привык к нему 2. сходиться, сойтись. Xasiyyətləri uyuşur характеры у них сходятся 3. соответствовать чему-л. (быть в соответствии с чем-л.), подходить. Bu ayaqqabılar kostyumla uyuşmur эти туфли не соответствуют костюму 4. см. üyüşmək
Azərbaycanca-rusca lüğət / uyuşmaq1 I. f. to combine, to go* (with), to match, to suit; to harmonize (with), to be* combined; tex. to be* matched, to conform (to) II. f. (keyimək) to numb; soyuqdan ~ to numb with cold
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / uyuşmaq1 1) f combiner (se) ; harmoniser (s’) ; 2) devenir vi (ê) muet, -te
Azərbaycanca-fransızca lüğət / uyuşmaq1 гл. 1. гьиссуз хьун, кей хьун, ксай хьиз хьун, гацум хьун (мес. мекьивиляй гъилер); 2. кьун, дуьз атун; вердиш хьун; кутугун, туькӀуьн; 3. агакьун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / uyuşmaq