* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
I (Ağdam, Başkeçid, Borçalı, Çənbərək, Füzuli, Gədəbəy, Qazax, Tovuz) yeməli yabanı bitki adı. – Bizim evin yanında çoxlu xımı bitif (Ağdam); – Xımıyı soyullar, turşuya qoyullar (Borçalı); – Xımı yaman şirin olur (Tovuz) II (Cəlilabad) ikiüzlü. – Xımı odu ki, üzdə belə de:y, arxada ayrı cur III (Çənbərək) sirsaxlayan. – Kişi xımı olsun gərəx’, olmadı gərəhməzdi
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.