yandırmaq sözü azərbaycan dilində

1 f. 1. Yanmağına səbəb olmaq; alışdırmaq. Lampanı yandırmaq. Kibrit yandırmaq. İşığı yandırmaq. Fənər yandırmaq. – [Xudayar bəy:] Zəhmət olmasa, bir ispiçkə çək, bu qovu yandırım. C.Məmmədquluzadə. Əhməd aralıq peçini yandırdı. Mir Cəlal. // Məc. mənada. Ələsgərdi mənim adım; Aləmi yandırar odum. Aşıq Ələsgər. 2. Şiddətli təsir etmək (isti, qızmar, qaynar şey). Çay əlimi yandırdı. – O gün hava çox isti idi. Günəş yandırırdı. A.Şaiq. Muğan günəşi adamı yandırırdı. M.İbrahimov. 3. Qaraltmaq, rəngini tündləşdirmək. Dağ havası adamın üz-gözünü yandırır. – [Ceyranın] açıq hava rəngini bir qədər yandırmış, yanaqlarında təbii bir qırmızılıq görünürdü. S.Hüseyn. 4. Dalamaq. Gicitkən əllərimi yandırdı. 5. məc. Mənəvi əzab və iztirab vermək, ruhən incitmək, çox ağır təsir etmək. [Səlma:] Odumu söndürdün, yandırdın məni; Get, kamə yetirməsin Allah səni! H.Cavid. Ancaq bir nəfəri Mirzənin vəfatı yandırırdı. O adam Usta Zeynal idi. Ə.Haqverdiyev. ◊ Atasını yandırmaq – bax ata. Can yandırmaq – bax can.

1 qaraltmaq — tündləşdirmək

2 dalamaq — göynətmək

3 alışdırmaq

4 1. YANDIRMAQ, YAXMAQ (çox ağır təsir etmək) Bütün Azərbaycam məlul-müşkül görürdüm; Dünyanı yandırdı, yaxdı şəhid qanı (Z.Yaqub); YANDIRIB-YAXMAQ Firqət odu məni yandırıb-yaxar.. (Q.Zakir). 2. yandırmaq bax alışdırmaq I

1 1. жечь, зажигать, выжигать, разжигать, курить, топить, истопить, растапливать; 2. перен. причинить нравственное страдание;

2 глаг. 1. жечь. Odda yandırmaq жечь на огне, odun yandırmaq жечь дрова 2. зажигать, зажечь. Çırağı yandırmaq зажечь лампу, papirosu yandırmaq зажечь папиросу, işığı yandırmaq зажечь свет, məşəl yandırmaq зажечь факел 3. сжигать, сжечь. Çör-çöp yandırmaq сжигать хворост, zibili yandırmaq сжигать мусор 4. поджигать, поджечь. Evi yandırmaq поджечь дом, anbarı yandırmaq поджечь склад, ot tayasını yandırmaq поджечь стог сена 5. расходовать, тратить на отопление 6. выжигать, выжечь 7. разжигать, разжечь. Ocaq yandırmaq разжечь костёр 8. прижигать, прижечь. Yaranı yodla yandırmaq прижигать рану йодом 9. обваривать, обварить. Qaynar su ilə ayağını yandırmaq обварить ногу кипятком 10. печь, жечь. Gün yandırır солнце печёт 11. палить, опалять, опалить. İsti külək üzümü yandırır горячий ветер опаляет лицо 12. перен. kimi огорчать, огорчить. Bu söz məni yandırdı это слово огорчило меня, məni yandıran onun hərəkətidir что меня огорчает, так это его поступок ◊ can yandırmaq kimə, nəyə с душой относиться к кому, к чему; atasını yandırmaq всыпать (сильно побить или отругать), показать кузькину мать, показать где раки зимуют; əbədi məşəl yandırmaq зажечь вечный огонь; azadlıq məşəlini yandırmaq зажечь факел свободы; imanımı yandıra bilmərəm не хочу обманывать, как бы не соврать; не буду брать грех на душу

1 f. 1. to burn* (d.); to consume (d.); kağız ~ to burn* a paper; barmaqlarını ~ to burn* one’s fingers; Alov taxta binaları tezliklə yandırdı The fire soon consumed the wooden buildings; 2. (maye, buxar və s. ilə) to scald (d.); Mən dilimi isti çayla yandırmışam I have scalded my tongue on / with tea; 3. to set* fire (to), to set* on fire (d.); 4. (işığı) to light (d.), to put* on (d.), to turn on (d.), to switch on (d.); işığı ~ to put* / to turn* / to switch the light on; kibrit ~ to strike* a match; 5. to kindle (d.); odun ~ to kindle firewood; 6. (günəş və s.) to bake (d.), to scorch (d.); ütüləyərkən dəyişəyi ~ to scorch linen in ironing; Günəş yandırır The sun is baking, The sun is scorching; 7. məc. to pain (d.), to grieve (d.); Onun sözləri məni yandırır Her / His words grieve me

1 f. 1) brûler vt ; barmaqlarını ~ brûler (se) les doigts ; işığı ~ brancher (və ya allumer) la lumière ; məc. faire du mal (və ya de la peine), causer du chagrin

1 гл. 1. куькӀуьрун; ккурун, ккуниз себеб хьун; цӀай ягъун, цӀай кьаз тун, цӀай яна ккун; lampanı yandırmaq лампа куькӀуьрун; işığı yandırmaq экв куькӀуьрун; 2. ккун, алугарун, кӀевиз эсер авун (ргар, ифей, кудай затӀуни); 3. ккун, кана чӀулаврун (мес. ракъини); 4. ккун (вергеди ва мс.); 5. пер. ккун, кузни-хъукьун, руьгьдин азаб гун, гзаф залан эсер авун; ** atasını yandırmaq кил. ata; can yandırmaq кил. can.

1 yakmak