yersiz sözü azərbaycan dilində

1 sif. 1. Yeri, məkanı olmayan, yeriyurdu olmayan. Yersiz adam. // İs. mənasında. Yersiz gəldi, yerli qaç. (Məsəl). 2. Torpaqsız. Yersiz kəndlilər. 3. Yerində, məqamında olmayan; uyğunsuz, namünasib, münasibətsiz. Yersiz söz. Yersiz söhbətlər. Yersiz danlaq. – [Şərifzadə] Mehribanı boşadığı üçün olduqca darılmış, [Zeynalın] belə yersiz hərəkətindən dolayı acıqlanmışdı. S.Hüseyn. // Zərf mənasında. Yersiz danlamaq. – Ev sahibinin qəribə bir ilhamla dediyi sözlər də mənə yersiz görünürdü. M.Hüseyn. Kazım müdirin hirslənməsini yersiz görüb təəssüfləndisə də, çıxıb getdi və güman etdi ki, məsələ bununla qurtardı. Mir Cəlal. 4. Təsirsiz. Müxbirin təklifi yersiz qalmadı. Mir Cəlal. 5. Nahaq, əbəs, əsassız. Yersiz nigarançılıq. Yersiz ehtiyat. Yersiz (z.) narahat olmaq. – [Rüstəm:] Xeyr, şahım, aldırma! Yersizdir bu iztirab; Rüstəm dursun, onlara; Səyavuş verir cavab. H.Cavid. [Soltan:] Sənin atan da, əmilərin də yersiz inadkarlıqdan həmişə zərər çəkiblər. İ.Hüseynov. 6. Vəzifəsi, yeri olmayan; vəzifəsiz, işsiz. Yersiz (z.) qalmaq.

1 torpaqsız

2 nahaq — əbəs — əsassız

3 vəzifəsiz — işsiz

4 təsirsiz

5 uyğunsuz — namünasib

6 1. YERSİZ, EVSİZ-EŞİKSİZ (yeri, məkanı olmayım), MƏSKƏNSİZ, YERSİZYURDSUZ 2. yersiz bax 1. əbəs; 2. mənasız I

1 YERSİZ – MÜNASİB Ramizin yersiz sözü müəllimi lap haldan çıxardı (M.İbrahimov); Neyləyim, münasib bildiyim budur; Yazmasam da özün hiss edəcəksən... (O.Sarıvəlli).

1 1. неуместный; 2. неуместно, невпопад, некстати; 3. безместный, бесприютный; 4. безземельный;

2 I прил. 1. без места, не имеющий места где-л. (о человеке) 2. разг. безземельный, не имеющий земли. Yersiz (torpaqsız) kəndli истор. безземельный крестьянин 3. неуместный, бестактный. Yersiz gülüşlər неуместные насмешки, yersiz sual бестактный вопрос, yersiz ifadə неуместное выражение, yersiz zarafat бестактная шутка, yersiz atmaca неуместная реплика, yersiz xahiş бестактная просьба, yersiz söz неуместное слово, yersiz hesab etmək nəyi считать неуместным что (о слове, вопросе, поступке и т.п.) II нареч. неуместно, не к месту, некстати, бестактно. Yersiz gülmək неуместно смеяться, yersiz gəlmək прийти некстати, yersiz demək сказать не к месту, yersiz zarafat etmək бестактно пошутить

1 I. s. 1. homeless; 2. landless; ~ kəndli landless peasant; 3. misplaced, irrelevant, untimely, out of place, tactless; ~ sözlər misplaced words; ~ irad irrelevant remark, untimely remark; ~ hərəkət tactless action; Bu yersizdir It is out of place here II. z. tactlessly, irrelevantly

2 1. (yeri deyil, məqamı deyil) that’s a different matter altogether / Cf. what has it got to do with that? / this is another pair of shoes / to be far off the mark / to be wide of the mark / to get the wrong sow by the ear / not to be a pleasure for someone / to miss the point by a mile / out of place (unnecessary) / beside the mark / beside the point / beside the question / out of keeping with the place / out of keeping with the time / it isn’t the right thing / this isn’t the place for smth. / it’s no go / unwelcome / it is out of place here / that’s neither here nor there / out of place / for no reason at all / quite irrelevantly (smth. needless, unnecessary) это не в ту степь / попасть пальцем в небо / не катит / не к месту / не у места / не в жилу / мимо кассы / не пришей кобыле хвост / не пришей не пристегни (не на тему, не к месту, не о том речь); 2. (tamamilə yersiz, münasibətsiz) to be (become, turn up, prove, etc.) ill-suited (undesirable) / not to fit in / to remain an outsider / for no apparent reason / for no reason at all / apropos of nothing / Cf. not to suit the book of someone / neither here nor there / quite (just) out of the blue (utterly irrelevant, quite irrelevantly) не ко двору / ни к селу ни к городу (не соответствовать чьим-либо требованиям, условиям); 3, (heç bir səbəbsiz) for no apparent (good) reason / for no reason at all ни к чему (без всякого повода, причины)

1 sif. mal placé, -e ; déplacé, -e ; ~ sözlər les mots m pl déplacés ; ~ irad remarque f déplacée ; ~ hərəkət conduite f dépourvue de tact

1 прил. 1. амукьдай чка (макан, кӀвал-югъ) авачир (кас); 2. ччил авачир, накьв авачир (мес. лежберар); 3. чка алачир, кутуг тавур, татугай (мес. гаф); // нареч. чка алачиз; алаз-алачиз (мес. ахмурун); 4. нареч. таъсирсуз; 5. нагьакьан; 6. везифа (чка, кӀвалах) авачир; // нареч. чка авачиз; yersiz qalmaq чка авачиз амукьун.

1 yersiz