* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 f. 1. Ağrıdan, qızdırmadan və başqa bir səbəb üzündən çırpınmaq, bədəni sarsılmaq, əl-ayağını oynatmaq. Xosrov hələ də çınqıl üzərində çapalayırdı. S.Rəhimov. [Müəllim] qızdırmanın içərisində çapalayan (f.is.) körpəsinin xəstəliyə davam gətirə bilməyəcəyindən narahat idi. Q.İlkin. 2. Zor bir vəziyyətdən qurtarmaq, yaxud da gücü çatmadığı bir işin öhdəsindən gəlmək üçün çox çalışmaq, əlləşmək, cəhd etmək, səy etmək. At ha çapaladı, ha partdadı, ayaqlarını Dəmirçioğlunun əlindən qurtara bilmədi. “Koroğlu”. Uşaq nə qədər çapaladısa, sürüşkən xəndəkdən çıxa bilmədi. M.İbrahimov. // Məc. mənada. Qaçay bu qarma-qarışıq fikirlərin torunda çapalayarkən uzun-uzadı siqnal səsi eşitdi. İ.Məlikzadə. [Mollayev] daim şübhə və tərəddüd içində çapalayır, ən yaxın dostlarından da şübhələnirdi. M.Hüseyn.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / çapalamaq1 Mənbələrdə çap feili var və “suda üzmək” mənasını əks etdirir. Çapala sözü səpələ, eşələ qəlibi üzrə həmin kəlmədən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / çapalamaq2 глаг. 1. метаться: 1) беспокойно дышать и беспорядочно ворочаться. Ağrıdan çapalamaq метаться от боли 2) перен. находиться в состоянии смятения, растерянности. Şübhələr içində çapalamaq метаться в сомнениях 2. биться: 1) трепетать, трепыхаться. Qızdırma içərisində çapalamaq биться в лихорадке, yaralı heyvan yerdə çapalayırdı раненое животное билось на земле 2) перен. прилагать все силы, усилия к достижению чего-л., трудиться через меру, добиваясь чего-л. 3) перен. жить в тяжёлой нужде 3. барахтаться. Suda çapalamaq барахтаться в воде
Azərbaycanca-rusca lüğət / çapalamaq1 f. 1. to struggle desperately, to flounder; 2. to fuss about, to bustle
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / çapalamaq1 f. démener (se), remuer (se), débattre (se). zapar is. arx. courrier m, messager m, estafette f
Azərbaycanca-fransızca lüğət / çapalamaq1 сущ. 1. къатадун, гьил-кӀвач юзурун, жув (вич) гьалчиз къахчун, къатун (мес. кӀеви тӀалдикай, ифиндикай ва мс.); 2. чалухун, сяйи авун, жегьт авун, гзаф алахъун (са четин везиятдай акъатун ва я гуж акакь тийир са кар кьилиз акъудун патал).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / çapalamaq