* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 f. 1. Silah və s. ilə yara vurmaq, yara açmaq; zədələmək. Əlini yaralamaq. – Marala bax, marala; Vur, ox ilə yarala; Dərd verən dərman versin; Dərdim düşsün qarala. (Bayatı). Qeyrətdən keçəndə, su üstündə yay fəsli hər bir müsəlman qardaş yeddisəkkiz adam yaralar. C.Məmmədquluzadə. [Aslan bəy:] Ancaq yazıq Əsəd bəyi yaralayıb qaçarkən bir qırmızı çuxa vardı əynində… C.Cabbarlı. 2. məc. Mənəvi əzab və iztirab vermək, qəlbini sındırmaq, ruhən incitmək (çox vaxt “qəlbini”, “ürəyini” sözləri ilə). [Məmmədbağır:] Əsmərcan, sən mənim ürəyimi yaralayırsan! S.Hüseyn.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / yaralamaq1 глаг. 1. ранить: 1) наносить, нанести рану, раны. Əlini yaralamaq ранить руку, ayını yaralamaq ранить медведя, ölümcül yaralamaq смертельно ранить 2) перен. причинять, причинить к ому-л. душевную боль, страдание. Ürəyini yaralamaq kimin ранить сердце чьё, к ому, qəlbini yaralamaq kimin ранить душу к ому 2. надкусив, испортить что-л. (о фруктах, плодах)
Azərbaycanca-rusca lüğət / yaralamaq1 f. 1. to injure (d.); (silahla) to wound (d.); bir şeylə qıçını ~ to injure one’s leg with smth.; Güllə onun qıçını yaraladı The shot wounded his / her leg; 2. məc. to hurt; bir kəsin qəlbini ~ to hurt smb.’s feelings
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / yaralamaq1 f. 1) blesser vt ; 2) məc. bir kəsin qəlbini ~ blesser (və ya toucher) le cœur de qn
Azərbaycanca-fransızca lüğət / yaralamaq1 гл. 1. хер авун, херун (яракьдалди ва мс. яна); 2. пер. рикӀ тӀарун, рикӀ хун, рикӀин тӀарвал гун, руьгьдин азаб гун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / yaralamaq