aralamaq sözü azərbaycan dilində

1 f. 1. Bitişik, yaxud yan-yana duran şeyləri kənara çəkib bir-birindən ayırmaq, ayrı qoymaq. Pəncərənin pərdəsini aralamaq. Kolları aralayıb yol açmaq. 2. Açmaq. Kitabı aralayıb baxmaq. Ağzını aralayıb bir söz demir. 3. Zorla başqa-başqa tərəflərə çəkmək, kənara çəkmək, aralaşdırmaq. Dalaşanları aralamaq. – Biz bir-birimizlə savaşardıq, … yol adamları bizi gəlib aralardılar. C.Məmmədquluzadə.

1 Kökü ar (отделять) feilidir. Ar feili indi müstəqil işlədilmir. Səpələ, çapala qəlibi üzrə arala kəlməsi yaranıb. 

1 ayırmaq

2 açmaq

1 ARALAMAQ – BİRLƏŞMƏK Gülşən də kənddən aralandı (Ə.Vəliyev); Parçalanmış bir eli - Böyük Azərbaycanı; Birləşdirdi Füzuli! (B.Vahabzadə). ARALAMAQ – ÖRTMƏK Əsgər əvvəl qapını araladı, sonra nə fikirləşdisə örtdü (“Azərbaycan”).

1 1. раздвигать, раздвинуть, разъединять, разъединить, отделять, отделить; 2. разнимать, разнять; 3. приоткрывать, приоткрыть;

2 глаг. kimi, nəyi 1. разъединять, разъединить, разрознять, разрознить, разнимать, разнять 2. разделять, разделить 3. разводить, развести (отвести в разные стороны) 4. разобщать, разобщить 5. разлучать, разлучить 6. рассекать, рассечь 7. приоткрывать, приоткрыть. Göz qapağını aralamaq приоткрыть веки, qapını aralamaq приоткрыть дверь

1 f. 1. to separate (d.), to part (d.), to disjoin (d.); 2. (elektrik) to disconnect (d.), to break (d.); Bizi araladılar 1) We were parted; 2) (telefonda) We were cut off; 3. (bölmək) to divide (d.), to divide (d., in, into); iki hissəyə ~ to divide into two parts

1 f. déclancher vt ; desserrer vt ; déprendre vt ; détacher vt ; disjoindre vt ; écarter vt les uns des autres ; désassembler vt ; désunir vt ; séparer vt, borner vt ; délimiter vt ; entr-ouvrir vt ; entre-bailler vt

1 гл. 1. аралу авун; // къакъудун (мес. кӀвачер); 2. ахъаюн (мес. ктаб, сив); 3. къакъудун, ччара авун; dalaşanları aralamaq кикӀизвайбур къакъудун.