* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
I (Göyçay, İsmayıllı, Ucar) zəif, xəstə. – Yanına getmişdim, çox örəndi (İsmayıllı) II (Cəbrayıl, İmişli, Qarakilsə, Zəngilan) çox otarılmaq nəticəsində otu qurtarmış, otsuzlaşmış “yer”. – Yer örəndi, heyvannarın işi çətindi (İmişli) ◊ Örən olmax (İmişli) – otsuzlaşmaq, otu qurtarmaq. – Oxarta otardılar, yer örən oldu III (Qafan) əkilməmiş (yer, sahə). – Bizim iki örən yerimiz var
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.