* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2007 | •••••••••••••• | 0.42 |
2009 | •••••••••••••••••••• | 0.64 |
2010 | •••••• | 0.18 |
2012 | ••••••••• | 0.26 |
2014 | •••••• | 0.17 |
2016 | ••••••••••• | 0.35 |
2017 | •••••• | 0.16 |
1 is. [ər.] 1. Xalq, camaat. Açdın gözünü rəncü məşəqqət görəcəksən; Millətdə qəm, ümmətdə küdurət görəcəksən. M.Ə.Sabir. 2. din. Bir peyğəmbərə inanan adamlar, xalq, camaat. [Fərrux Molla Qurbana:] Məhəmməd ümmətinin bu dünyaya uymayıb, o dünya üçün yaşamasından söz aç. Ə.Vəliyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / ümmət1 Ərəbcədir, “Hümmət”lə eyni deyil: “Peyğəmbərin yeni dinə çağırdığı şəxslər” deməkdir (Məhəmməd ümməti deyirik). Hümmət isə “çalışma, səy göstərmə”dir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti) (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / ümmət1 сущ. устар. 1. народ; люд (люди, объединенные общностью каких-л. условий) 2. единоверцы (люди одной веры)
Azərbaycanca-rusca lüğət / ümmət1 i. 1. followers; fellow-fighters; Məhəmməd ~i followers of Mahammad; İsa ~i followers of Christ; 2. nation, people
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / ümmət1 is. 1) goum \gum\] m ; Məhəmməd ~i goum de Mohammed ; 2) nation f, peuple m
Azərbaycanca-fransızca lüğət / ümmət1 [ər.] сущ. уьммет (1. халкь, жемят; 2. дин. са пайгъамбардал чӀалахъ тир инсанар, халкь).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / ümmətə. 1) millət; 2) icma (bir peyğəmbərin dininə inananlardan ibarət dəstə, kiçik cəmiyyət).
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğətixalq, camaat; peyğəmbərə inanan adamlar.
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti