şulum sözü azərbaycan dilində

Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

I (Ağdam, Cəbrayıl, Çənbərək, Gədəbəy, Laçın, Şahbuz, Şuşa, Zəngilan) bax şuldum II. – Qulu şulum şeydi, onnan heş şey umma (Çənbərək); – Yekə oğlansaη, niyə belə şulum uşax olmusaη? (Laçın); – Şulum adam yeyib-içməsini düzgün bilməz, başmağın şürüyər, huşsuz olar (Şahbuz) II (Şəmkir) boş. – Gəveyi toxuyanda hüvüyü bərx’ vurmayanda gəvə şulum oler III (Cəbrayıl) israfçı IV (İmişli) yüngülxasiyyətli V (Çənbərək, Gədəbəy, Xanlar) 1. avara, işsiz 2. boş-boşuna gəzən. – İxdiyar gündüzü axşamatan aralıxlarda şulum gəzir (Çənbərək); – Bu it çox şulum gəzir (Xanlar)