* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2005 | •••••••••••••••••••• | 0.67 |
2010 | •••••• | 0.18 |
2012 | •••••••• | 0.26 |
2015 | •••••• | 0.17 |
2017 | ••••• | 0.16 |
2018 | •••••••••••••• | 0.45 |
2019 | ••••••••••••• | 0.42 |
1 is. [ər.] 1. bax təşdid. 2. Sapa düzülmüş mirvari, inci. Qətibə əlini atıb, kiçik cəbədən bir şəddə iridənəli inci çıxarıb Səba xanımın boynuna saldı. M.S.Ordubadi. İri mirvarilər beş-altı şəddə; Danənin hərəsi bir fındıq həddə… H.K.Sanılı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şəddə2 сущ. 1. надстрочный знак в арабской графике 2. нить жемчуга, кисть жемчуга; ожерелье с жемчугом; жемчужная нить (кисть) 3. диал. хлопчатобумажный палас
Azərbaycanca-rusca lüğət / şəddə1 [ər.] сущ. 2. кил. təşdid; 2. епинихъ акалнавай мирварияр, инжияр.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / şəddəə. 1) ərəb yazısında: təkrar oxunması lazım gələn samitlərin üstünə qoyulan işarə; təşdid; 2) bağlı, topa.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğətiI (Qazax, Lənkəran) qadın baş örtüyü II (Goranboy, Hamamlı, Laçın, Yevlax, Zərdab) pambıqdan toxunmuş bəzəkli palaz, kilim. – Dünən bazardan bir şəddə aldım (Zərdab); – Şəddə tufara vurulur (Yevlax); – Cəlil oğlunun toyunda bir şəddə verdi (Hamamlı); – Ay qız, şəddənin tozunu çırp (Laçın) III (Hamamlı) gərdək. – Təzə:lən gəlin utanırdı, bir həfdə şəddənin dalında oturdu
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.